Sklep z tysiącem cudów recenzja

Agnieszka Krawczyk "Sklep z tysiącem cudów",

Z książek autorki miałam okazję przeczytać kiedyś tylko "Kamienicę pod szczęśliwą gwiazdą", pierwszy tom serii Dary Losu, klimatyczną opowieść o mieszkańcach pewnego krakowskiego budynku znajdującego się na krakowskich Dębnikach. Pamiętam jednak, że bardzo podobał mi się nastrój tej niespiesznie opowiedzianej historii, jej bohaterowie, a Dębniki zauroczyły mnie do tego stopnia, że gdybym któregoś razu miała wybierać się do Krakowa na kilka dni, właśnie tam rozważyłbym poszukiwanie noclegu. Dzięki snutym w książkach opowieściom można zakochać się w ich fabule, wykreowanych przez autora bohaterach czy też w nieznanych do tej pory, ale niezwykle urokliwie pokazanych miejscach. I chociaż po latach nie pamiętam już fabuły, a bohaterów przypominam sobie jak przez mgłę, to zawarty w powieści klimat Dębników, mam w pamięci do dziś.

Akcja najnowszej powieści autorki, "Sklepu z tysiącem cudów" również rozgrywa się w Krakowie, a najbardziej klimatyczny będzie tym razem mały jego wycinek, ograniczony do niewielkiego sklepiku "Same cuda" działającego jako charytatywna kooperatywa, do którego mieszkańcy Krakowa przekazują niepotrzebne im już w domu różności. To właśnie tam, przygotowując do sprzedaży mieszkanie po ojcu, wszystkie niepotrzebne rzeczy przekazuje, nie przywiązujący uwagi do wspomnień z przeszłości mecenas Juliusz Kulik. W sklepie skrzyżują się również drogi bohaterów powieści.

Nie czytam wielu polskich powieści obyczajowych. Do tej pory moje próby ograniczały się głównie do historii zawartych w książkach świątecznych i najczęściej kończyły się fiaskiem. Trafiałam na banalne historie, irytujących bohaterów, przerysowane romanse bądź infantylne relacje, a lektura która miała pozostawić ciepło w sercu, okazywała się najczęściej książką do szybkiego zapomnienia. Historia opowiedziana przez Agnieszkę Krawczyk również nie jest zbyt skomplikowana, a jednak daje złudzenie, że mogła wydarzyć się naprawdę, a będąc wyważoną jeśli chodzi o proporcje słodkości i goryczy, przede wszystkim troskliwie otula. Bohaterowie nie żyją tylko dniem dzisiejszym, mają również nieprzepracowane historie z przeszłości, a pod nieprzystępną widoczną z zewnątrz skorupą, kryją dużo wartościowych cech.

Nie ukrywam, że oprócz przychylności wypełnionego życzliwością ludzi sklepiku, kupił mnie jeszcze pewnien drugoplanowy bohater książki, którym jest czworonożny przyjaciel drugiego z właścicieli kancelarii adwokackiej, inteligentny i będący dumą swojego pana jamnik Kaprys. Należy mu się Oskar za bycie sympatycznym bohaterem drugiego planu.