Skradzione dni recenzja

Powieść „Skradzione dni „Grażyny Jeromin-Gałuszka jest kontynuacją pierwszej części pt . Skradzione lato. W tej książce wątki zdarzeń z obu części przeplatają się sobą i uzupełniają. Opowiada historię dwóch dziewczynek :starszej Rajki i młodszej Weroniki przebywających w Domu Dziecka, które z dnia na dzień niespodziewanie zostały rozdzielone i pomimo poszukiwań jednej przez drugą nie udało im się odnaleźć. Weronice w pamięci pozostała melodia kołysanki, którą śpiewała jej starsza z dziewczynek, oraz niebieski fartuszek w żółte kwiatki i kokardy. Co się stało z nimi? Jak potoczyły się ich losy przez te lata. Po latach do wsi Rogoże przyjeżdża Kira Dawidow dziennikarka i też nuci ową melodię kołysanki czym wywołuje zaciekawienie ,zdziwienie Marii ,pani Wandy. Melodia ta została Kirze we wspomnieniach po zmarłej matce.

Dziewczyna zanim przybyła do wsi znalazła artykuł o zaginionych przed laty dziewczynkach i wiedziona instynktem sprzedaje wszystko , kupuje kampera ,którego pieszczotliwie nazywa Charlie i wyrusza do Rogoże. Tam poszukuje śladów swojej mamy. Zamieszkuje na zapomnianym podwórku starego zrujnowanego gospodarstwa. Tu poznaje Marię. Maria Montero -Rajka kobieta ciepła współczująca ,niesie ze sobą bagaż ciężkich doświadczeń .Ma swój świat przekonań pragnień ,ciągle żyje tęsknotą za siostrzenicą. Pomimo dramatycznych ,ciężkich przeżyć nie poddaje się.. Z każdej sytuacji szuka dobrego wyjścia. „(..) można więc powiedzieć ,że jej zwyczajne życie nie było daremne, bo każdy biedny czy bogaty ,niezaradny czy przebojowy ,powinien dawać z siebie miłość. „

Maria mieszka w niebieskiej chatce pod lasem. Kobiety zaprzyjaźniają się nie wiedząc, że są spokrewnione. Powoli odkrywamy historię życia obu bohaterek. Obie poszukują głębszego sensu życia oraz swojego miejsca na ziemi po stracie kochanych osób.

Gdy pewnego dnia Maria dowiaduje się, że została bez dachu nad głową podejmuje bardzo ryzykowną, ale właściwą decyzję. Decyduje się na zbudowanie domu na fundamentach swojej starej chałupy pełnej bolesnych wspomnień „gdzie realizm miesza się z absurdem, gdzie żywi słyszą oddechy zmarłych” … Każda z nich poszukuje bezpiecznego miejsca ,takiej oazy spokoju ,gdzie można odpocząć.

Bardzo urzeka postać Erizy -jej naturalne podejście do życia, optymizm ,wiara w dobro ,pomimo że nie miała łatwego życia. Wcześnie straciła matkę -wychowała ją ciotka. Jej kolorowe ubrania, tęczowy szal , rower i ta jej niezależność pogoda ducha ,umiejętność dobrego życia ,zmagania się z nim sprawia że budziła sympatię. Pamiętała o zmarłych, rozmawiała z nimi. Szóstym zmysłem odczuwała ich świat.

Rogoże miejsce gdzie czas płynie wolniej spokojne wśród pól, gdzie wszyscy się znają. Przeszłość daje nam korzenie ,teraźniejszość to miejsce w którym toczy się realna akcja naszego życia i pozwala cieszyć się chwilą. Przyszłość zaś realizować marzenia. „My żyjemy ,Kira .Jesteśmy. Teraz.” Bo właśnie w tej opowieści kobiety na zgliszcza w przyszłości zbudują swoją przyszłość.

Skradzione dni to powieść nostalgiczna pewna zadumy . Napisana jest z dużym kunsztem literackim stanowi emocjonalny utwór z dopracowaną fabułą ,słownictwem i dialogami, jest pełna optymizmu i dobrej energii. To książka o przyjaźni bo postawione na naszej drodze osoby ludzie poznana osoby stają się nam bardzo bliskie.

Opowieść o relacjach międzyludzkich ;przyjaźni, wzajemnej pomocy ;o nadziei i o kolejach życia i trudnościach, które niejednokrotnie trzeba pokonać, by odnaleźć szczęście i codzienną radość.

Książka zawiera filozoficzny klimat, owiana aurą tajemniczości opowiada historię bohaterów . Ich problemy ,zachowania ,emocje ,szarpanie się ze sobą ,przeżyte traumy były adekwatne do sytuacji ,która wtedy zaistniała. Wydarzenia stają się przyczynkiem wielu różnych podejmowanych decyzji . Liczne życiowe metafory ,dobre rady skłaniają do refleksji wywołując wzruszenie i dają nadzieję na dobro na lepsze czasy .

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka

Współpraca barterowa z @ prószynski_wydawnictwo

(współpraca barterowa)

.