Słoik z marzeniami recenzja

„....trzeba marzyć. Jeśli nie będziesz skakać wysoko, nigdy nie poszybujesz pod niebo i nie będziesz naprawdę szczęśliwa”.

Nadia i Michał znają się od zawsze, jako dzieci, byli nierozłączni. Mieli wspólną tajemnicę, to słoja wrzucali karteczki z marzeniami, tajemnicami, ważnymi wydarzeniami z ich życia. Z czasem ich przyjaźń nabrała innego znaczenia, przyszła miłość. Niestety życie bywa bardzo okrutne, Michał ginie tragicznie we wypadku, wcześniej odkrywa tajemnice, które łączą obydwie rodziny. Nadia nie radzi sobie ze śmiercią ukochanego, czas płynie i nie leczy ran. Ona wciąż tęskni i nie jest w stanie zaangażować się w nowy związek. Tym bardziej że dowiaduje się swojej poważnej chorobie. Przez przypadek spotyka Kubę, pierwszy raz od dawna kobieta zaczyna coś czuć.

Przypadkowe spotkanie i niespodziewane uczucie, co z tego wyniknie? Akcja powieści toczy się swoim rytmem i wzbudza ogromne emocje. Fabuła dopracowana w każdym szczególe rozgrywa się w kilku przedziałach czasowych, młodość Nadii i Michała i czas po dziecięciu lata, kiedy to Nadia poznaj Kubę. Nadia i Kuba do obojga poczułam ogromną sympatię. Nadia stała mi się bliska sercu to wrażliwa, uczynna, szczera osoba, która w chwilach trudnych dla siebie potrafi być wsparciem dla innych. Kiedy trzeba, potrafi walczyć o siebie i swoje szczęście. Ogromne, pozytywne wrzenia zrobiła na mnie postać pani Laury. To starsza, boleśnie doświadczona przez życie kobieta, a jej wewnętrzny spokój, pogoda ducha i dobroć poruszają i wzruszają.

Zajmująco utkana historia, ludzie i ich trudna codzienność. Przeszłość i teraźniejszość idealnie ze sobą współgrają. Nie da się uciec od przeszłości wymazać, zapomnieć, trzeba się z nią zmierzyć, zaakceptować, by móc ruszyć do przodu. Pokomplikowane relacje międzyludzkie, bolesna strata, żałoba, depresja, próba pogodzenia się z tym, co nieuchronne, walka z chorobą, ze swoimi słabościami. Przyjaźń jej siła, wsparcie. Popełnione błędy rodziców, które mają wpływ na dorosłe życie ich dzieci. Różnice społeczne, dyskryminacja rasowa, postrzeganie na ludzi przez pryzmat ich „inności”, zasobności portfela. Trudne dawanie drugiej szansy.

Przejmująca, mądra, bije prostotą, szczerością i realizmem przekazu. Powieść daje do myślenia i niesie nadzieję. Ukazuje, że warto i trzeba czerpać z życia pełnymi garściami, mamy je tylko jedno. Z całego serca polecam!