Splątana recenzja

Sara, młoda dziennikarka pragnie napisać artykuł, jak wygląda prawdziwe życie za murami więzienia dla kobiet. Tam spotyka dwójkę rodzeństwa, którzy przyszli w odwiedziny do matki. Jakaś niewidzialna siła, ciągnie Sarę ku tym dzieciom i jej matce. Hanna odsiaduje długoletni wyrok za zabójstwo córeczki. Z pojawieniem się dziennikarki w kobiecie budzi się nadzieja, że ktoś jej uwierzy iż została wrobiona w zabójstwo i jest niewinna. Sara rozpoczyna śledztwo, pragnie pomóc kobiecie odnaleźć jej dziecko i oczyścić ją z zarzutów. Hanna zaczyna opowiadać historię swego życia. Czy jest nadzieja na odnalezienie dziecka? Czy Sara może czuć się bezpieczna?

Autorka stworzyła poruszającą powieść o kobiecie, która odsiaduje dwadzieścia pięć lat za zabójstwo. Czytając wszystko wskazuje na to, że jest niewinna, ale czy na pewno?

Ile człowiek może wycierpieć? Ile krzywd potrafi znieść? Co jeden drugiemu może zrobić? Hanna jest tego przykładem. Od dziecka nie miła lekko, nie zaznała miłości, wychowywana przez babcię. Do czasu aż nie spotkała Roberta, miłość jej życia, strzała amora trafiła nieoczekiwanie. To byłaby prawdziwa sielanka gdyby nie mamusia, która nie tolerowała Hanny. Jak kobieta z niższych sfer może poślubić jej synusia. Ile w człowieku jest jadu, do czego jest zdolna ta osoba, to prawdziwy potwór, a jej synuś nie lepszy. Taki duet to tragedia murowana.

Książka tak mnie wciągnęła, że przeczytałam ją na jednym wdechu. Nie mogłam się oderwać, aż nie dotarłam do końca, zakończenie mną wstrząsnęło. Powiem szczerze, że to była najsmutniejsza historia jaką ostatnio czytałam. Wylałam przy niej morze łez. Autorka ma bardzo lekki styl, w książce jest wiele momentów chwytających czytelnika za serce. Syn Hanny, Tomasz i jego bezgraniczna wiara w matkę, miłość do końca, brak zwątpienia. Ta historia to istna mieszanka uczuć, z pewnością zostanie w mojej pamięci na dłużej.

Bardzo Wam polecam, przeczytajcie, przekonajcie się sami czy poruszy Was tak samo jak mnie i zostanie w waszej pamięci.