Czwarte sikanie Bożenki Kowalskiej recenzja

/Współpraca recenzencka z wydawnictwem Znak JednymSłowem /

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Na samym początku zaintrygował mnie tytuł tej książki, jest bardzo oryginalny i za bardzo nie można z niego nic wywnioskować. Książka to komedia kryminalna, której akcja rozgrywa się w domu spokojnej starości. Głównymi bohaterami tej książki są Sabina i Antoni, to właśnie z ich perspektyw poznajemy przebieg wydarzeń.

Sabina to kobieta, której wydaje się, że wie wszytko najlepiej. Gdy orientuje się, że jej współlokatorka nie żyje, pędzi powiadomić o tym w recepcji. Jednak zanim zdąży to zrobić ciało Bożenki znika, natomiast pojawia się informacja o wyprowadzce kobiety. Sabina jest zdezorientowana i pogubiona w sytuacji, przez co daje się wmanipulować innemu mieszkańcowi domu w śledztwo.

Antoni uznawany przez społeczność staruszków jako wariat, na każde pytanie potrafi odpowiedzieć wycinkiem z gazety, w jego głowie jest co najmniej tysiąc teorii spiskowych. Jest przekonany między innymi o tym, że pracownicy domu spokojnej starości czyhają na ich życie, majątek, a oni sami są przetrzymywani po to by zostać dawcami organów. Mężczyzna pomimo swoich dziwactw przekabaca na swoją stronę inną pensjonariuszkę, oboje biorą za cel zdemaskowanie niecnych celów pracowników domu.

Książka jest ciekawym połączeniem kryminału, komedii i obyczajówki. Poznajemy świat oczami sympatycznych staruszków, którzy z nudy zaczynają robić niezrozumiałe dla nas rzeczy. Autor w satyryczny sposób opisuje codzienność życia w domu starców. Poznajemy kilku mieszkańców, z których każdy jest inny, i ma swoje dziwactwa, których inni nie rozumieją. Wątek kryminalny jest szeroko rozbudowany bo zawiera w sobie tajemniczą śmierć Bożenki oraz śledztwo w sprawie nielegalnych praktyk pracowników z dyrektorem włącznie, a to wszytko doprowadza do wielu zwrotów akcji.

Jako komedia ta książka jest fantastyczna. Sporo tutaj sarkazmu, trochę czarnego humoru ale przede wszystkim bardzo dużo zabawnych sytuacji i dialogów, które pokazują, że starsze pokolenie jest równie zakręcone i szalone jak to młodsze. Ja osobiście nie raz wybuchałam śmiechem, a niektóre zachowania przypisywałam znanym mi osobom, co pokazuje, że ludzie tak bardzo się od siebie nie różnią.

Ogólnie książka jest fajną i lekką lekturą na zabicie czasu, można się przy niej dobrze bawić. Jednak mam wrażenie, że mamy tutaj wszystkiego odrobinę za dużo. Sporo teorii oderwanych od rzeczywistości, dzieje się dużo i szybko, przez co wydaje mi się ta historia bardzo chaotyczna i niespójna, trochę się pogubiłam zarówno w domysłach jak i w wydarzeniach. Najbardziej zaskoczyło mnie zakończenie, które zostawia wszytko w zawieszeniu.