Summer recenzja

Niech nie zwiedzie was ta piękna okładka i tytuł który z wakacjami nie wiele mają wspólnego. To opowieść która dostarczyła mi wielu emocji, poruszyła, wstrząsnęła mną... Akcja powieści toczy się dwutorowo - teraźniejszość przeplata się z wydarzeniami sprzed roku. Autorka dobrze to zaplanowała, dzięki takiemu sposobowi od razu sporo wiemy ale by dotrzeć do sedna sprawy musimy czekać niemal do końca lektury. Tytułowa Summer była beztroską nastolatką, dopóki nie poznała Damona. Ten przystojny , miły i porządny na pozór chłopak, skrywa swe drugie oblicze. Dziewczyna niestety szybko pozna drugą twarz swojego ukochanego. Z zewnątrz wyglądają na piękną, szczęśliwą parę, nikt nie podejrzewa że to tylko jasna strona ich związku, że jest też druga ...mroczna. Pod przykrywką miłości kryje się przemoc nie tylko fizyczna ale też równie dotkliwa emocjonalna i psychiczna. Damon sprawnie manipuluje nastolatką. Naiwna, zauroczona nim Summer, zaślepiona uczuciem, słodkimi obietnicami, będzie wybaczać, próbować tłumaczyć jego wybuchowe zachowanie.
"Miłość jest ślepa. Czasami trzeba stanąć z boku i spojrzeć na pewne sprawy inaczej"
Tylko ile będzie w stanie znieść ? Coś musi się w końcu wydarzyć by zdecydowała się zawalczyć o siebie, odejść od Damona. Tego ze zakończyli ten związek dowiadujemy się z opisu a także z pierwszego rozdziału, który opisuje czas obecny. Ale jak się domyślacie ten typ nie odpuszcza łatwo, będzie o sobie przypominał, nie da o sobie zapomnieć. Summer będzie potrzebowała ogromnego wsparcia rodziny i przyjaciół by dojść do siebie po traumatycznych doświadczeniach. Na szczęście przyjaciel z dzieciństwa znów pojawi się w jej życiu. Mamy tu jeszcze jeden ciekawy wątek, zmuszający do refleksji - o tym jak wzorce wyniesione z domu rzutują na nasze dorosłe życie, na to jakimi będziemy ludźmi jako dorośli. Warto zastanowić się nad swoim postępowaniem, nad tym jak wychowujemy swe dzieci by w przyszłości nie patrzeć ze smutkiem na to jak żyją .
"Czasami zastanawiam się, jak ogromny wpływ na nasze życie ma dzieciństwo. To najważniejsza część kształtowania naszego człowieczeństwa, zachowań "
Choć autorka porusza w swej powieści trudne tematy, czyta się ją niesamowicie lekko szybko i przyjemnie. Zastosowana narracja pierwszoosobowa ma na to z pewnością duży wpływ ale i lekkie pióro autorki. Po lekturze tej książki obudziły się we mnie obawy. Mam nastoletnią córkę, zastanawiam się czy byłabym w stanie zauważyć że coś złego dzieje się, nie przeoczyć symptomów i odpowiednio szybko zareagować. Warto przeczytać tę książkę.