Recenzja książki Światło ukryte w mroku

"Strach przychodzi w ciemnościach, gdy leży się nieruchomo i czeka, aż rozlegnie się pukanie do drzwi"

Przenosimy się do czasów II wojny światowej, do Przemyśla. Wojenna zawierucha i terror okupanta trwa w najlepsze. Stefania Podgórska nazywana przez bliskich Fusią ma niespełna osiemnaście lat, opiekuje się młodszą siostrą Heleną. Pochodzą ze wsi, to tam przed wojną w sklepie u Żydowskiej rodziny Diamantów, pracowała Stefania i tam poznała miłość swojego życia. Po wybuchu wojny przenoszą się do Przemyśla, ich życie jest bardzo trudne, brak żywności, brak pracy, przerażająca codzienność. Dziewczyny radzą sobie jak mogą. Ich pogoda, hart ducha i odwaga są godne podziwu. Stefania to niesamowita, inteligentna i odważna młoda kobieta, niejednokrotnie jej szybka reakcja i spryt ratują im życie. W końcu udaje jej się podjąć pracę, zamieszkują w niewielkim domku ze strychem. I o tam właśnie narażając się na utratę życia, będą ukrywały przez prawie dwa lata trzynaścioro Żydów.

Niesamowita, genialna opowieść, pełna emocji, bólu, strachu, grozy i nadziei. Trudno było ją odłożyć. Pani Cameron posługuje się bardzo płynnym, obrazowym i plastycznym językiem. Często miałam wrażenie, że przebywam między tymi ludźmi, tak sugestywnie ukazała ówczesną rzeczywistość. Autorka do napisania tej powieści przygotowała się bardzo starannie. Czuć ogromne zaangażowanie, pracę i serce, jakie włożyła w swoją powieść. Przeprowadziła wiele wywiadów z ludźmi, którzy znali nasze niesamowite bohaterki, korzystała ze wspomnień spisanych przez Stefanię. Była w miejscach, którymi chodziła Stefania. Ogrom nienawiści, dzika satysfakcja i radość z zadawania cierpienia niewinnym, bezbronnym ludziom. Trudna wojenna rzeczywistość, walka o przetrwanie, głód, nędza. I miłość, Stefania po wojnie wyszła za mąż za Maksa, którego narażając własne i siostry życie ukrywała.

Obraz okrucieństwa II wojny światowej i bohaterska postawa młodej dziewczyny i jej siostry. Każdy z nas, bez wyjątku powinien się zapoznać z tą powieścią. Płynie z niej mądrość, nauka i wiara w bezinteresowną dobroć drugiego człowieka. Powieść chwyta za serce, głęboko porusza i zastawia w nim trwały ślad. Z całego serca polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=3201