Whiskey in a teacup recenzja

"-Czucie się beznadziejnie pogrubioną nazywasz szczęściem? - zapytała z niedowierzaniem.
-Tak, tak to właśnie nazwałem, bo istnieją na świecie osoby, które nie czują tych emocji wcale, i nawet nie wiesz, jak potworne to jest. Jak obojętność wobec wszystkiego i wszystkich potrafi wykończyć człowieka."

Jak namalować uczucia? W jaki sposób pokazać swoją tęsknotę, pasję, miłość, złość czy strach? Jakie barwy będą towarzyszyć na drodze głównych bohaterów, Charlaine i Aryana, których połączył przypadek?

Ona zamknięta na uczucia, on nie potrafi czuć...

Dwoje skrzywdzonych kiedyś ludzi, których do siebie ciągnie, a jednak opierają się do granic. Czym będzie skutkowało ponowne zaufanie?

Ta historia porwała mnie od początku. Pierwsze słowa dały mi znać, że to będzie książka, która na długo zapadnie mi w pamięć. Wątek malarstwa nie jest tu dodatkiem, to wokół niego kręci się wszystko i na nim się zakończy.

Bolesne doświadczenia Charlaine i Aryana z przeszłości mają ogromny wpływ na ich obecne zachowanie i wcale im się nie dziwię, że z takim dystansem podchodzą do ludzi. Jednak nie warto dążyć do celu nie mając obok kogoś, kto sprawi, że będziemy lepsi i otworzy w nas nieznane pokłady wewnętrznego talentu.

"Whiskey in a teacup" to istny rollercoaster. W jednej chwili autorka sprawia, że śmiejemy się z bohaterów, a w drugiej mamy ochotę ich przytulić i dodać słowa otuchy. Ta książka jest tak napisana, że miałam wrażenie bycia obok tej dwójki, odczuwałam ich emocje i wątpliwości, cieszyłam się z małych sukcesów i było mi naprawdę smutno gdy krzywda dotyczyła któregoś z nich. Szczególnie zabolało mnie traktowanie syna przez ojca, nie rozumiem jak można mówić takie rzeczy małemu dziecku, które ukształtowały go na dorosłego mężczyznę nie mogącego i nie potrafiącego okazywać słabości czy głębszych uczuć.

Ta książka to świetna kreacja głównych jak i pobocznych bohaterów. To nie tylko droga od wrogów do kochanków, to też skomplikowane relacje rodzinne, studencki świat jak i sztuka, która jest wszystkim i bez czego nie można sobie wyobrazić codzienności. Uwielbiam i polecam. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale nie ostatnie.