Recenzja książki Sierota, bestia, szpieg

Ależ to była lektura! Przypisana do kategorii literatura młodzieżowa ale ja bym polemizowała. Według mnie to lektura absolutnie dla każdego.
Autor przeniósł mnie do 1939 roku, wciągnął mnie w historię piętnastoletniej Żydówki Sary, którą poznajemy kiedy wraz z matką próbują wydostać się z Berlina. Ucieczka niestety kończy się tragicznie, młoda Sara zostaje sama, może liczyć tylko na siebie, mamy już obok niej nie będzie. Sara jednakże to bardzo rezolutna, sprytna i inteligentną dziewczyna. To ratuje jej życie, nie raz i nie dwa. Poznaje brytyjskiego szpiega i przyjmuje jego propozycję współpracy.
Wydaje się Wam, że to niewiarygodne? Mnie też się tak wydawało, dopóki nie skończyłam czytać i nie dotarłam do posłowia, gdzie autor wyjaśnił, skąd czerpał inspirację do tej książki. A czerpał ją z historycznych faktów. Tak, dzieci zajmowały się działalnością szpiegowską, konspiracyjną i były w tym mistrzami.
Autor w sposób niezwykle obrazowy przedstawił nam realia wojny z punktu widzenia nastolatki. Zrobił to w taki sposób, że ja uczestniczyłam w tym razem z Sarą, widziałam oczami wyobraźni poszczególne sceny, czułam ból, nienawiść, obrzydzenie, wszystko to, co odczuwała Sara. I bałam się...
Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić tę książkę, co niniejszym czynię.