Recenzja książki Naznaczeni upadkiem

Santino Bianchi jest egzekutorem w mafii, do czasu aż jego capo nie wybiera go do ochrony swojej córki. Chociaż mężczyzna wcale nie jest z tego zadowolony, wie, że nie może odmówić, to zaszczyt pełnić taką funkcję. Tym sposobem staje się cieniem Anny Cavallaro, która drażni go jak mało kto.
Mija kilka lat, podczas których Anna z dziewczynki stała się kobietą. Aby miała więcej możliwości niż kobiety w mafii, jej ojciec decyduje się, że wyda ją za syna wysoko postawionego polityka. Dzięki temu ma więcej swobody. Kiedy okazuje się, że dostała się do prestiżowego instytutu mody w Paryżu, jest bardzo szczęśliwa. Moda wiele dla niej znaczy, a nauka w tym miejscu byłaby spełnieniem marzeń. Musi jednak przekonać tatę, a to wcale nie będzie takie proste. On jednak się zgadza, warunek jest jednak taki, że pojedzie z nią. Anna wykorzystuje pewne informacje, które posiada i zmusza go do zgody szantażem.
Dziewczynie od dawna podoba się ochroniarz i ma zamiar zabawić się, kiedy będzie z dala od domu. Ty, bardziej, że jej narzeczony nie ma z tym problemu i sam powiedział, że to, co się dzieje przed ślubem, nie jest zdradą. Anna chce ten czas wykorzystać maksymalnie i tak naprawdę nie zamierza się przejmować co myśli o tym Santino. Mężczyzna, choć w rodzinnym domu Anny doskonale radził sobie z zalotami podopiecznej, nie wie, czy jak zamieszkają sami, również da radę. Czy mu się uda? Jak potoczy się ich znajomość w Paryżu? Czy wyjazd był dobrą decyzją?

To kolejny tom z serii Grzechy ojców. Tym razem poznajemy historię Anny, córki Dantego i Valentiny (bohaterów znanych z książki Złączeni obowiązkiem). Jak mi się podobała? Zdecydowanie uważam, że była ciekawa, wciągająca i to na tyle, że od książki ciężko było się oderwać. Akcja wolniejsza niż jestem przyzwyczajona w pozycjach napisanych przez Corę Reilly, jednak ani troszkę mi to nie przeszkadzało. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. To historia o dziewczynie, która z jednej strony ma obowiązki względem familii i zamierza je spełnić, z drugiej ma własne marzenia i pragnienia.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani.
Annę poznajemy jako nastolatkę, a później młodą kobietę. Jest bohaterką, którą ma własny styl i kocha modę. Z jednej strony miła, ułożona, z dużym poczuciem obowiązku, z drugiej mająca własne zdanie i umiejąca pokazać pazurki, kiedy trzeba.
Santino z egzekutora stał się ochroniarzem córki capo. Jest mężczyzną bezwzględnym, wiernym swojej rodzinie, a jednocześnie lubiącym się dobrze zabawić, szczególnie z żonatymi kobietami. To bohater, którego zachowanie nie zawsze mi się podobało i dopiero „w Paryżu” zaczęłam go lubić, kiedy poznałam jego drugą, tę łagodniejszą twarz.

„Naznaczeni upadkiem” to świetna książka, którą z ogromną przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA