Miłosna iluzja recenzja

Na wstępie chce zapytać, dlaczego tylko dwie części? Czemu wszystko co dobre tak się szybko kończy, a niektóre serie, które powinny dawno się skończyć, dalej są przeciągane? Nigdy tego nie zrozumiem…. Niemniej jednak przejdźmy do konkretów – czy Miłosna iluzja jest tak genialna jak Miłosny blef?

Zakończenie pierwszej części historii Kuby i Heli, było dla mnie totalnym szokiem. Jeszcze dziś pamiętam jak pisałam do autorki, co do jasnej się tam wydarzyło i dlaczego tak? No wtedy to byłam mocno zbulwersowana i okropnie chciałam poznać ciąg dalszy! W końcu nadszedł ten dzień, otrzymałam swój egzemplarz i co? I przepadłam! Oh, jak bardzo mi tego brakowało! Kuby w szczególności ;)

Ale już sam początek był dla mnie zaskoczeniem – ta dwójka razem nie była! Każda kolejna strona pochłaniała mnie tak bardzo, że wszystko naokoło mnie mogło przestać istnieć. Był nawet moment, że pociekła mi łza po policzku. Co jedynie wskazuje na to, jak mocno zżyłam się z bohaterami. Ale na szczęście mój smutek nie trwał długo, bo autorka skutecznie mnie rozbrajała poczuciem humoru głównej bohaterki. Myślę, że z Helą spokojnie mogłabym się zaprzyjaźnić – uwielbiam takich ludzi, którzy mają do siebie dystans i potrafią czasem jednym zdaniem rozładować całą atmosferę. No oczywiście nie znaczy to, że Hele kochałam całym sercem, bo na początku miałam ochotę wskoczyć do książki i zacząć ją dusić!! Jej myślenie w niektórych sytuacjach wyprowadzało mnie z równowagi!

Dobrze, że w pewnym momencie zmądrzała, bo użyłabym tutaj bardziej soczystych epitetów :P

W książce nie zabrakło też pikanterii i gorących scen erotycznych, które skutecznie rozbudzały wyobraźnie. No i później czytelnik siedzi z takim kacem moralnym i się zastanawia, gdzie można spotkać takiego Kubę, który jest spełnieniem marzeń każdej kobiety ;) Żeby też nie było za słodko, autorka wprowadza do książki momenty zaskakujące i wprowadzające w osłupienie. Decyzje podejmowane przez głównych bohaterów, były tak …. denerwujące, a jednocześnie tak realne, przez co oni nie są wcale idealni – i to jest oczywiście ogromny plus! I za to też ich uwielbiam. Smutno mi na samą myśl, że to już koniec ich przygód, ale kiedyś na pewno jeszcze do nich wrócę :) gorąco polecam, a autorce gratuluje świetnej książki – z utęsknieniem czekam na kolejne :*