Dolina szpiegów recenzja

Rok 1944. Europa ogarnięta wojną. Szala zwycięstwa zaczyna przechylać się na stronę aliantów, co zaczynają dostrzegać również niektórzy z Niemców. W coraz większym chaosie, który panuje na kontynencie nie można być pewnym kto jest wrogiem a kto sprzymierzeńcem. A w tym wszystkim Carl von Wedel, niemiecki kapitan Abwehry, od lat szpiegujący dla Polaków będący na tropie dokumentów, które mogą wpłynąć na wojenny układ sił...

Nie ma szans bym była w stanie opisać mój zachwyt książką. Bo cokolwiek napiszę będzie to blade w porównaniu z tym, co czułam czytając tę historię. Więc za najlepszą polecajkę niech służy fakt, że jest to pierwsza powieść od trzech lat, której wystawiłam ocenę 10/10.

W "Dolinie szpiegów" podobało mi się wszystko, za to do żadnego elementu nie mogę się doczepić czy napisać, że był po prostu słabszy. Ta powieść to majstersztyk na każdym możliwym poziomie. Ponad 650 stron dopracowanej i mistrzowskiej intrygi, świetnie przedstawione realia (nie było ani za słodko, ani zbyt czarno-biało),bohaterowie balansujący na granicy życia i śmierci i podejmujący decyzje mogące budzić moralne wątpliwości.

Przez pewien czas nie czytałam powieści z akcją osadzoną w czasach wojny, bo mnie one zwyczajnie drażniły swoją naiwnością. W tej powieści tego nie ma. Jest co prawda wątek romantyczny, ale został on poprowadzony w sposób ciekawy i niezbyt nachalny. Choć właściwiej byłoby powiedzieć, że w powieści jest bardzo dużo miłości, ale nie tylko takiej romantycznej, a do rodziny, przyjaciół i narodu. Jest bardzo dużo o poczuciu obowiązku i dokonywaniu bolesnych wyborów, o przywiązaniu do towarzyszy broni, o wierze, że to co się robi, choć trudne i bolesne okaże się wystarczające, by móc pokonać wroga.

Nie będę mówić, że powieść jest dla każdego, że każdy powinien ją przeczytać. Nie będę twierdzić, że każdy będzie nią zachwycony równie mocno jak ja. "Dolina szpiegów" to powieść którą pokochałam od pierwszej strony i pomimo jej sporej objętości pochłonęłam błyskawicznie, a równocześnie ciężko było mi rozstać się z bohaterami. Ale zdaję sobie sprawę, że osób takich jak ja, uwielbiających czytać o zmaganiach obcych wywiadów i szpiegowskich intrygach może nie być tak wiele. Jednak, nawet jeśli ta tematyka nie jest "dla Was", ale za to uwielbiacie świetnie skonstruowane i wciągające historie to dajcie szansę Robertowi Michniewiczowi, bo może Was pozytywnie zaskoczyć.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.