Dolina szpiegów

Robert Michniewicz
8.1 /10
Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Dolina szpiegów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.1 /10
Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów

Opis

Dolina szpiegów to opowieść o walce wywiadów, bohaterstwie, zdradzie i miłości, która rozgrywa się w cieniu terroru i nieustającego zagrożenia.

Rok 1944. Świat ogarnięty wojną. Kapitan Abwehry, Carl von Wedel, pracujący dla polskiego wywiadu, trafia na ślad groźnego niemieckiego agenta działającego na terenie Wielkiej Brytanii. Wysłany do tajnej szkoły wywiadu w Zakopanem, odkrywa ukryte archiwum Abwehry.

W londyńskim Sztabie Naczelnego Wodza zapada decyzja o zdobyciu ważnych dokumentów. Rozpoczyna się dramatyczny wyścig, w którym cichociemni rywalizują z hitlerowskimi służbami bezpieczeństwa, podejrzewającymi von Wedla o współpracę z aliantami.

Czy operacja komandosów ma szansę powodzenia? Czy Polacy są skazani na porażkę?

Wydanie 1 - Wyd. Czarna Owca
Data wydania: 2024-03-27
ISBN: 978-83-8252-730-8, 9788382527308
Wydawnictwo: Czarna Owca
Kategoria: Sensacja Thriller
Stron: 656
dodana przez: Vernau

Autor

Robert Michniewicz Robert Michniewicz Robert Michniewicz – były oficer polskiego wywiadu. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów podyplomowych w Polskiej Akademii Nauk. W 1984 roku jako jeden z prymusów ukończył Ośrodek Kształcenia Kadr Wywia...

Pozostałe książki:

Dolina szpiegów Partnerzy. Początek Zemsta. Partnerzy
Wszystkie książki Robert Michniewicz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

As wywiadu

WYBÓR REDAKCJI
27.04.2024

@Obrazek „Człowiek, nawet jeśli ma cel obiektywnie pozytywny, to zawsze będąc szpiegiem, dopuszcza się zdrady: ojczyzny, narodu, przyjaciół, również tych, których kocha. Jednego był pewien. Gdyby jednak czas się cofnął i miał ponownie zdecydować, zrobiłby dokładnie to samo.” Wojna to nie tylko bezpośrednie działania na froncie, ale także og... Recenzja książki Dolina szpiegów

@Mirka@Mirka × 5

Wojna, miłość i zdrada...

27.03.2024

Dzisiaj, 27 marca 2024 roku jest premiera książki Roberta Michniewicza "Dolina szpiegów", a ja miałam to szczęście, że już ją przeczytałam. Do tej pory nie byłam zbytnią fanką powieści szpiegowskich, ale po lekturze tej niesamowicie wciągającej książki jestem zmuszona zmienić swoje zdanie. Autor bardzo sprawnie rozwinął temat sensacyjno-szpiegowsk... Recenzja książki Dolina szpiegów

@maciejek7@maciejek7 × 28

Cichociemni

3.05.2024

„Dolina szpiegów” to książka, dla czytelników którzy lubią historię, IIWŚ i dreszczyk emocji. Jednak ci z was którzy za takim dreszczykiem tęsknicie także znajdziecie coś dla siebie i niekoniecznie musicie kochać ten wycinek z historii aby cieszyć się lekturą. Fabuła osadzona jest w szczególności, w jednym jej wycinku. Akcja toczy się tutaj od lut... Recenzja książki Dolina szpiegów

@mag-tur@mag-tur × 10

Na wojnie najważniejsze to przeżyć, ale czy tylko to się liczy?

27.03.2024

Rok 1944. Trudny czas II Wojny Światowej. Strach, niepewność, konspiracja, zbieranie informacji. Zło, które czai się za rogiem ale i w drugim człowiekowi. Komu ufać? Walka za Ojczyznę, ideały, wartości, własne życie. Robert Michniewicz w powieści „Dolina szpiegów” na tle II Wojny Światowej pokazuje, że nawet w tak trudnym czasie najważniejszy jest... Recenzja książki Dolina szpiegów

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7
2024-03-27
9 /10
Przeczytane Posiadam kryminał konkurs

Dzisiaj, 27 marca 2024 roku jest premiera książki Roberta Michniewicza "Dolina szpiegów", a ja miałam to szczęście, że już ją przeczytałam.
Do tej pory nie byłam zbytnią fanką powieści szpiegowskich, ale po lekturze tej niesamowicie wciągającej książki jestem zmuszona zmienić swoje zdanie. Autor bardzo sprawnie rozwinął temat sensacyjno-szpiegowski wplątując w niego wątek miłosny. Przeczytałam z ciekawością tę dość sporą książkę (656 stron), którą mimo swojej objętości czyta się lekko i z przyjemnością i właściwie chciałoby się czytać dalej... Autor, pewnie dzięki swojej wiedzy zawodowej sprawnie wciąga czytelnika w fabułę i utrzymuje napięcie do samego końca.

× 5 | link |
@kryminal_na_talerzu
2024-03-25
8 /10

“Dolina szpiegów” Roberta Michniewicza to powieść szpiegowska, która przenosi nas w burzliwy czas końcówki II wojny światowej. Jest zaskakująca, dobrze trzyma w napięciu, budzi wiele emocji, ale przede wszystkim jest to historia pełna, w której nie skupiamy się tylko na akcjach szpiegowskich, ale na wszystkim tym, co życie szpiega w tamtych czasach ze sobą niosło. Fabuła oparta jest o dwie postacie, dwóch tajnych agentów pracujących dla obozów przeciwnych - mamy Niemca w niemieckim wywiadzie, który donosi o ich poczynaniach Polakom, mamy też człowieka w angielskim wywiadzie, który zbiera informacje dla Niemców. I tak pozornie bardzo podobne do siebie życia prezentują nam się w pełnej krasie, a my widzimy coraz lepiej, że te kreacji zbudowane są nie na zasadzie podobieństwa, a kontrastu. Bardzo fajny zabieg! Sama historia jest bardzo emocjonująca, choć z początku może czytelnik lekko się wahać - warto przebrnąć przez bogaty w informacje, a niekoniecznie akcję początek - bo już po chwili, gdy jesteśmy wprowadzeni w sytuację, zaczyna się dziać! I dzieje się już nieustannie do samego końca, a czytelnik raz po raz zastanawia się czy na pewno kibicuje dobrej stronie. Do tego dochodzi jeszcze doskonale oddane tło historyczne, realia tamtych czasów, które sprawiają, że czytelnik czuje się, jakby faktycznie przeniósł się do tamtych czasów i doświadczał np. bombardowania Berlina. Oczywiście jest tu też i wątek polski, który ostatecznie odgrywa bardzo ważną rolę! Gorąco polecam tę ...

× 4 | link |
@krukrenata
2024-04-11
8 /10

O wygraniu wojny decydują nie tylko zasoby broni, logistyka, dobrze wyszkoleni żołnierze – ale w dużej mierze działalność wywiadowcza. Czasami można odgadnąć zamiary wroga, pomieszać mu szyki, wyprzedzając o krok, wykradając tajemnice…

Hauptmann hrabia Carl von Vedel jest nie tylko młodym arystokratą, oficerem SD, przede wszystkim działa jako agent polskiego wywiadu w Berlinie! Stara się otoczyć legendą beztroskiego, majętnego młodego mężczyzny, zainteresowanego kobietami, dobrym jedzeniem i wesołym towarzystwem, jednocześnie skupiając się na pozyskiwaniu istotnych informacji oraz unikaniu dekonspiracji. Przystojny, kulturalny, inteligentny oficer cieszy się sympatią kolegów i szacunkiem przełożonych. Jednocześnie jest doceniany przez polski wywiad i otrzymuje coraz bardziej wymagające zadania. Działa pod presją czasu, w nieprzewidywalnych okolicznościach, w poczuciu nieustannego zagrożenia, nigdy jednak nie traci opanowania czy samokontroli. Błyskotliwie, odważnie reaguje na wszelkie niespodzianki, obronną ręką wychodząc z tarapatów, z niezmiennym zaangażowaniem kontynuując kilkuletnią misję.

Na swojej drodze spotyka Lotte Jung – śliczną sekretarkę generała Einsatzleitera, która szybko zaczyna być dla niego kimś więcej niż tylko źródłem informacji. W samym środku okrutnej wojny zaczyna rozkwitać ich uczucie. Pragnienie bycia ze sobą, na przekór niesprzyjającym okolicznościom, jest tak silne, że zaczynają wierzyć w pokonanie wszelk...

× 3 | link |
@Gosia
2024-04-22

„Dolina szpiegów” Roberta Michniewicza to książka, w której nie ma czasu na nudę, dzieje się w niej niezwykle wiele, należy dobrze skupić się podczas czytania, aby nie wypaść z obiegu. Zdecydowanie jest to powieść szpiegowska, na bardzo wysokim poziomie!
Akcja książki rozpoczyna się w Wielkiej Brytanii, gdzie Abwehry, Carl von Wedel, który pracuje dla polskiego wywiadu, dostarcza aliantom cenne informacje, dotyczące działania niemieckich szpiegów. Kiedy zostaje wysłany do tajnej szkoły agentów, do Zakopanego odkrywa, że znajduje się tam tajne archiwum dokumentów. Grupa najlepiej wyszkolonych cichociemnych ma za zadanie zdobycie dokumentów, jednak znajdą się również osoby, które będą chciały zniweczyć te plany!
Książka bogata jest w wielu bohaterów, którzy przyciągają uwagę. Żadna z postaci, tak naprawdę nie jest zwyczajna, nijaka, ale każda z nich coś wnosi do akcji. Nie brakuje intryg i intrygantów, a zagadki i niedomówienia dosłownie się piętrzą podczas czytania! Myślę jednak, że autor stanął na wysokości zadania i wszystkie klocki poukładał w odpowiedni sposób, dawkując emocje, zagadki i bohaterów. Dla mnie mistrzostwem jest napisanie tak świetnej powieści szpiegowskiej, w której wszystko ze sobą współgra, czyta się ją z zaciekawieniem, a po zakończeniu ma się ochotę na jeszcze!
Ponieważ było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, to teraz będę miała co nadrabiać!

× 3 | link |
@Anmar
2024-08-18
10 /10
Przeczytane Posiadam Przeczytane 2024 Recenzenckie
@Sargento_Garcia
2024-07-13
8 /10
Przeczytane Sensacja thriller
@matren
2024-06-06
6 /10
Przeczytane
@iszmolda
2024-05-08
7 /10
Przeczytane
@whitedove8
2024-04-28
9 /10
Przeczytane
@Mirka
2024-04-27
7 /10
Przeczytane
@mag-tur
2024-05-03
7 /10
Przeczytane
TO
@Tolpynia
2024-04-05
7 /10
Przeczytane
@objazd.kulturalny
2024-03-29
9 /10
Przeczytane W domowej biblioteczce Przeczytane 2024 Egzemplarz recenzencki
@zanetagutowska1984
2024-03-27
10 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Jego wzrok spoczął na budynku, który niedawno opuścił. W myślach nadal nazywał go centralą Abwehry - taka nazwa już pewnie na zawsze pozostanie w użyciu wśród starszych oficerów wywiadu wojskowego.
Kierując się w stronę parku, parę razy skręcał w boczne uliczki. Dwa razy w oknach narożnych kamienic udało mu się sprawdzić, czy nikt za nim nie idzie. Minął kilka osób, ale żadna nie szła w tym kierunku co on.
Usłużny mężczyzna pomimo zimna wyszedł z nim przed sklep i chętnie wskazał kierunek. Ta chwila umożliwiła mu zerknięcie na oba końce ulicy. Uspokojony ruszył w dalszą drogę.
Ponownie rozejrzał się, czy nikt nie nadchodzi. Teczkę przełożył do lewej ręki, a prawą pomacał pod barierką. Poczuł najpierw zwartą masę starej zaprawy, potem dwie wystające końcówki cegieł. Jego dłoń trafiła w końcu na taką, która delikatnie się poruszyła. Ostrożnie ją wyciągnął. Z drugiej strony była wydrążona. Przytrzymał ją lewą dłonią. Wsadził palec drugiej dłoni w otwór. Wyczuł brzeg złożonych kartek papieru niewielkich rozmiarów.
Nisko kłaniający się dyrektor restauracji był doskonałym potwierdzeniem tezy, że pozycja gościa w normalnych czasach jest głównie na wysokich i częstych napiwkach.
Dodaj cytat