Szukając siebie recenzja

Książka “Szukając siebie” Bartłomieja Bartoszyńskiego przewijała się bardzo często w zeszłym roku na Instagramie, byłam ogromnie jej ciekawa, tym bardziej że w opiniach czytałam, że książka jest wzruszająca i dająca do myślenia. Gdy tylko znalazłam wolną chwilę od razu po nią sięgnęłam i nie zawiodłam się. Byłam przygotowana na łzy i je wylałam niejednokrotnie. Była to książka bardzo ciekawa i wzruszająca, dlatego nie mogę się doczekać kontynuacji tej historii, równocześnie chwaląc się, że zostałam wybrana na recenzentkę drugiego tomu, który będzie się nazywał “Zbyt wiele”.

“Nie jest sztuką się zakochać, bo miłość może przyjść szybko i nieoczekiwanie. Sztuką jest pielęgnować to uczucie każdego dnia.”

W tej książce towarzyszymy Aleksowi Blackwoodowi podczas jego wejścia w dorosłe życie. Historię rozpoczynamy w najcięższym momencie życia Aleksa. Jego dalsze kroki w dorosłym życiu zostały ukierunkowane tragicznymi przeżyciami, jakie go spotkały. Mimo szczęśliwego i poukładanego życia, jedna chwila zmieniła jego priorytety, podjął bardzo trudna decyzję, by odzyskać choć na chwilę spokój ducha. Oprócz bólu jaki go dotknął, zmaga się z typowymi problemami nastolatka. Książka opowiada o zmaganiach i podejmowaniu trudnych decyzji w obliczu tragedii

“Starać się dawać drugiej osobie to, czego chce, czego potrzebuje. Zaspokajać jej pragnienia, pomagać spełniać marzenia. Być takim aniołem stróżem, cieniem.”

Jestem strasznie emocjonalna, a ta książka mnie rozłożyła na łopatki. Przez kilkadziesiąt stron nie mogłam przestać płakać. Autor umie poruszyć najczulsze punkty w psychice czytelnika. Radzę przyszłym czytelnikom nie zapoznawać się z recenzjami, by nie spoilerować sobie fabuły, ponieważ najlepszy odbiór tej książki jest właśnie wtedy, jak nie wie się nic o niej. Sam opis książki nic nie zdradza, autor zrobił dobrą robotę pisząc go. Mimo, że na początku historii towarzyszymy nastolatkowi, to książka jest bardzo dojrzała. Bohaterowie są bardzo dobrze napisani, ich problemy i decyzje są bardzo realistyczne, dzięki temu mogłam się zżyć z nimi i ich polubić. Najlepszym aspektem książki jest to, że zmusza nas do zatrzymania się i przemyślenia kilku kwestii. Chciałabym również szczerze napisać, że książka nie jest idealna, skupiając się na historii, była to bardzo emocjonalna podróż. Emocje dosłownie wylewają się z każdej strony, język jakim się posługuje autor, jest bardzo prosty, przez co książkę czyta się szybko. Dzięki prostocie, realizmowi i emocjonalnej jeździe bez trzymanki książka zasługuje na wysokie noty, a zważając, iż to debiut, mogę stwierdzić, że to debiut udany.

“Jeżeli ta osoba kocha nas równie mocno, dostaniemy w zamian to samo. Stanie się tak jednak tylko wtedy, kiedy dwa serca zabiją wspólnym rytmem.”