Szepty moich lęków recenzja

Wszyscy znamy Mariusza Kaniosa i jego trylogię z Zuzanną. To jest naprawdę świetna trylogia, do której zachęcam wszystkich. Ostatnio Mariusz wydał na świat swoje nowe dzieło. I znów główną bohaterką jest kobietą, tym razem Alicja. Zarówno Zuzanna jak i Alicja to twarde babki. Ali jeszcze dobrze nie znamy, ale już wkrótce to się zmieni, bo autor zapowiedział że będzie to trylogia. Zatem czekam na ciąg dalszy, ale zanim to nastąpi to porozmawiajmy o szeptach.

Historia zaczyna się kiedy przez miasto kilkuletni chłopiec pcha w wózku swoją śpiąca siostrzyczkę. Ten niecodzienny widok od razu wzbudził zainteresowanie przechodniów, którzy zauważyli, że chłopiec miał na sobie zaschniętą krew. Oczywiście zaraz wezwano policję, która z pomocą dziecka znalazła się w jego domu, gdzie rozegrała się tragedia. W domu bowiem policja znalazła ciała zamordowanych rodziców dzieci.

Śledztwo przejmuje komisarz Alicja Romska i aspirant Jacek Olkowski, którzy wspomagani są przez Ewę Kwiecień, fachowca od komputerów i informatyki. We trójkę rozpoczynają śledztwo, które doprowadza ich do młodych kibiców, ale tak naprawdę nic do końca nie jest takie jak się wydaje, że jest. Dokąd zebrane dowody i ślady zaprowadzą policję? Czy uda im się znaleźć mordercę młodego małżeństwa?

To była świetna książka. Akcja rozpoczyna się od samego początku. Prowadzona jest jakby trochę dwutorowo, ale w pewnym momencie wątki się łączą tworząc całość. Zakończenie mnie wprawiło w stan osłupienia. Nie mogłam uwierzyć, że to tak się skończyło! To jest po prostu majstersztyk!

Cały czas autor serwował nam pełen wachlarz emocji. Poruszał bardzo trudne tematy przemocy domowej i do czego może ona doprowadzić, a skutki są wręcz tragiczne. Oczywiście w tym konkretnym przypadku, ale jest to niestety scenariusz, który mógłby wydarzyć się w rzeczywistości.

,,Szepty moich lęków" to książka, w której Mariusz obrazowo, realnie i dość brutalnie przedstawiał wszystkie zdarzenia. Były momenty, w których aż otwierałam buzię z wrażenia, albo chwytałam się za głowę z niedowierzaniem. Mamy tu naprawdę sporo skrajnych emocji, które towarzyszą czytelnikowi do ostatniej strony.

Kończąc zachęcam tych co nie znają twórczości Mariusza Kaniosa, do zapoznania się z nią. To świetnie książki, z którymi nie nędziecie się nudzić. Każda kolejna jest lepsza od poprzedniej. A ta seria jest znacznie mocniejsza od wcześniejszej. Przynajmniej takie mam wrażenie po przeczytaniu pierwszego tomu. Teraz nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kolejny tom. Polecam.