Recenzja książki Tańcząca ze snami. Ludmiła

Nadzieja na lepsze jutro...

Od tej książki naprawdę nie wsposób się oderwać.
Debiut Wandy Nawrockiej miło mnie zaskoczył.
Tańcząca ze snami - Ludmiła, nikt by nie podejrzewał, że pod tym tytułem może być tak poruszająca historia.
Ludmiła,nasza tytułowa bohaterka, to najpierw dziewczynka, a potem już młoda kobieta, która dużo przeszła w życiu, aby wygrać swoją odwieczną walkę...
To nie jest typowa obyczajowa książka z jakimi miałam wcześniej styczność.
Dopracowana i dopieszczona jest w każdym szczególe.
Możemy poczuć się tak, jakbyśmy sami byli tymi postaciami czy też żyli wśród nich. To w jaki sposób zostały nam przekazane losy bohaterów najbardziej intryguje, bo mamy więcej niż te dwie zwyczajowe narrację. Schemat trochę jak w filmie.
Ich myśli, punkt widzenia czy też odległe i dalsze losy naszych bohaterów,to tak jakby nasze własne ja.
Poznajemy bohaterów od tzn podszewki,to jacy są, byli i będą w przyszłości. Pojawiają się tu wątki fantastyczne, aż na pograniczu realizmu magicznego, które sprawiają, że trudno oderwać się od czytania. Pochłania nas do reszty w tej opowieści zarówno treść, losy bohaterów, psychika ludzka oraz swoista magia.

To niesamowita mieszanka strachu, miłości w różnej postaci, nie tylko tej romantycznej.
Nienawiść, zawiść,oraz próżność otaczającą różne strefy społeczne. Mroczne Tajemnice...A to wszystko w tej jednej, nieco gabarytowej książce.

Autorka przenosi nas głównie w wiek XVI - XVIII, gdzie poznajemy życie wielu osób. Tak więc oprócz ludzi, którzy tam się pojawili, mamy również wgląd na realia bytowania wiosek, jakie mieli życie ich mieszkańcy, oraz czas wojny Polski ze Szwecją, życie w stolicy i po części w Rosji. Ważnym elementem jest też niechęć do społeczności romskiej, przez którą bohaterowie mają kłopoty. To wszystko oplecione jest tańcem Ludmiły. Tu głównym tematem jest magia snów,bo nie od dziś wiadomo, że to one ukazują naszą wyobraźnię, wspomnienia, skryte marzenia,a także nie raz jest to też dziwaczność oraz strach.
W przypadku naszej bohaterki były one niebieskie i czerwone. Obydwa te kolory są dynamiczne i wieloznaczne. Właściwa interpretacja snów udaje się tak naprawdę tylko nielicznym osobom. To jest dar zesłany tylko ludziom szczególnie wrażliwym.

„Zewsząd niebieskie światło padało. Nie tylko niebo było niebieskie, ale i trawa, i ziemia, i drzewa, i ludzie. Wszystko”

Co jest snem, a co jawą?
Jesteście ciekawi?
Zapraszam do lektury.

Otrzymałam te książę z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl