Thanks to You recenzja

Pierwsza część tej dylogii sprawiła, że od razu sięgnęłam po kolejną. Po prostu musiałam dowiedzieć się, co u moich nowych ulubionych bohaterów. Zacznę od stylu pisania: cóż mogę powiedzieć, Izabela Nowaczyk stała się moją nową ulubioną autorką. Te emocje, które oddaje ona w swoich książkach, są perfekcyjne. Brak romantyzowania alkoholu i problemów. Tak jak w innych książkach, kiedy występują problemy, jestem na nie obojętna, tak w książkach Izabeli jestem bardzo ciekawa historii każdego. Wszystko jest opisane perfekcyjnie, tak że zachęca czytelnika do zagłębiania się w treść.

Płakałam pół książki. Nie żartuje, za każdym razem, kiedy między Oliverem a Leilą dało wyczuć się napięcie, moje serce się rozrywało i płakałam. Do tego dochodziły momenty z dzieciństwa braci Lane, które sprawiały, że jeszcze bardziej się rozklejałam. Relacja Oliego z Victorem była wspaniała, idealnie opisane perypetie braci. Natomiast Oli i Lily... Cóż. Ich znajomość jest jedną z cięższych i bardziej zawiłych, o jakich było mi dane czytać. Pełna niedopowiedzeń i błędów w komunikacji, również nielicznych kłamstw. Ale to czyni ją wspaniałą, ponieważ chemię między nimi czuć z kilometra. W tej książce występuje strasznie dużo bardzo uroczych scen, lojalność Olivera jest po prostu wspaniała, to jak dba on o Leilę jest miodem na moje serce.

Wątki poboczne również są świetne. Przekomarzania Nicole i Lucasa, wypady z całą paczką znajomych, wszystkie przeprowadzone rozmowy to tylko kolejne plusy tej pozycji. Do tych idealnych momentów dochodzą oczywiście te gorsze, relacja rodziny Leili, życie i wybryki Kat, które były idealnie opisane. Sama Kat jest bardzo ciekawą postacią, pełna sekretów, zamknięta w swojej bańce, do której nikt nie ma dostępu. Uważam, że bohaterowie są bardzo dobrze napisani, każdy ma swój charakter, począwszy od zabawnego Lucasa, przez zorganizowanego Simona, kończąc na buntowniczej Amber, każdy jest wyjątkowy i wspaniały, ze swoją własną historią.
Wątki są idealnie spisane i dokończone.