Autor: @landrynkowa ·1 minuta

2023-07-01

Skomentuj

19 Polubień

„Perełka” Patricka Modiano jest krótką, lecz bardzo treściwą, a zarazem nostalgiczną powieścią o samotności, poszukiwaniu własnej tożsamości i historii, i tęsknocie za utraconym dzieciństwem.

„Trzeba znaleźć stały punkt, by życie przestało być takim ciągłym unoszeniem się… Kiedy już znajdziemy ten stały punkt, wszystko pójdzie lepiej (…)”.

Młodziutka Thérèse, zwana Perełką, na dworcu spotyka kobietę w żółtym płaszczu, która do złudzenia przypomina jej rzekomo zmarłą w Maroku matkę… Dziewczyna podąża śladem tajemniczej, milczącej kobiety, jednocześnie wchodząc na ścieżkę wspomnień.

„To, o czym dotąd pragnęłam zapomnieć, a raczej starałam się nie myśleć jak ten, kto usiłuje nie spoglądać za siebie w obawie przed zawrotem głowy, to wszystko miało z wolna wypłynąć na powierzchnię, ja zaś teraz byłam gotowa stawić temu czoło”.

Przeszłość, którą pamięta Perełka nie zawsze jest prawdziwa, wspomnienia nie są autentyczne, czasem z pogranicza jawy i snu. Pamięć Perełki jest zamglona i fragmentaryczna, i z tych urywków Thérèse składa swoje dzieciństwo. Próbuje również odpowiedzieć sobie na pytania kim naprawdę była jej matka.

„(…) chciałam poskładać parę nędznych wspomnień, odnaleźć ślady swojego dzieciństwa niczym wędrowiec, który do samego końca będzie trzymał w kieszeni stary, nieważny dowód osobisty”.

Modiano jest prawdziwym magikiem słowa. Z niekompletnych wspomnień Perełki, w krótkich, ale obrazowych zdaniach, buduje przepiękny obraz ulotności pamięci, przemijania i upływającego czasu. Pustka otaczająca Perełkę jest wręcz namacalna, zmusza do całkowitego zanurzenia się w tę jej samotność, pójścia z nią w mrok paryskich ulic i szukania straconych lat.

Książka mieści się w kategorii „literatura piękna”, ja uważam ją jednak za „literaturę bardzo piękną”. Bardzo przemawia do mnie klimat prozy Modiano – trochę tajemniczy, subtelnie zmysłowy, wręcz poetycki, mimo że nieprzeintelektualizowany. Nie lubię przesadnego epatowania słowem, pompatycznych określeń i nadmiernej stylizacji, Modiano daje mi czyste piękno ubrane w prostotę wypowiedzi.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-07-01

× 19 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Perełka

Patrick Modiano

7.6/10

Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już „Perełką”, a znajdowałam się akurat na stacji metra Châtelet w godzinie szczytu. Byłam w tłumie pokonującym na ruchomym chodniku korytarz bez końca. J...

Komentarze

Perełka

Patrick Modiano

7.6/10

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Pozostałe recenzje @landrynkowa

DeBit

„Zastanawiał się, kiedy następuje przemiana. Kiedy przestajemy być ludźmi i zmieniamy się w odrażające bestie. A może zawsze nimi byliśmy? Bryłami mięsa ożywionymi różdż...

Recenzja książki Debit

Zielonogórska wataha

W szeroko pojętych internetach kilkakrotnie trafiłam na informację, że „Sfora” jest słabszą/najsłabszą częścią cyklu… nie powiedziałabym… Owszem, wątek wilkołactwa można...

Recenzja książki Sfora