NAWIŚĆ... Historia pisana wierszem czarnym recenzja

Po przeczytaniu wielu pozytywnych opinii na temat tej książki nie byłam w stanie się jej oprzeć. Okładka, tytuł i autor tylko podsyciły moją ciekawość.

Książka "Nawiść" Autora Nieznanego. ukazuje ziemie (które dopiero zostaną nazwane Polską) za czasów przedchrześcijańskich. Jej obywatele to ludzie żądni rozlewu krwi i nie potrafiący żyć ze sobą w pokoju. Oni tą nienawiść stale w sobie pielęgnują. Kłamstwo to ich natura i codzienność.
Sambor, Preterita, Zadar i jego siostra to tylko kilku bohaterów, którzy muszą zmierzyć się z tymi, a nie innymi realiami. Bez wątpienia nie jest to łatwe zadanie. Wymaga odwagi i siły, które na szczęście wszyscy posiadają.

Myślę, że jako pierwsze warto zwrócić uwagę na sam pomysł na książkę. Nie da się ukryć, że jest bardzo ciekawy i nietuzinkowy. Muszę przyznać, że nie mam na swojej półce innej publikacji o podobnej tematyce. W wywiadzie dla serwisu nakanapie.pl autor wspomina, że pomysł powstał ze zdania, które przeczytał w „Żywocie świętego Metodego”. Mówi ono o „księciu, siedzącym w Wiślech i srogo urągającym chrześcijany – Dobrze będzie dla ciebie, synu, ochrzcić się z własnej woli na swojej ziemi, abyś nie był przymusem ochrzczony w niewoli na ziemi cudzej. Tak też się stało".

Szczególną uwagę, gdy czytałam "Nawiść" zwróciły na mnie piękne opisy przyrody. Niekiedy były one bardzo długie, ale z pewnością nie były nużące, ani nic w tym rodzaju. Za każdym razem zachwycały mnie szczegółowością i obrazowością. Autor postanowił zapisywać nazwy zwierząt i roślin wielką literą, jakby to były swego rodzaju imiona. Myślę, że to w pewien sposób oddanie hołdu naturze, która gra w opowieści wcale nie mniejszą rolę niż ludzie.

Postacie wykreowane przez Autora Nieznanego. są wyjątkowe i odmienne. Każda odznacza się sposobem mówienia, charakterem i podejściem do życia. Czytałam wiele książek, w których bohaterowie "zlewali się" ze sobą. Nie mieli cech charakterystycznych, które czyniłyby ich wyjątkowymi.
Bardzo polubiłam postać Preterity. To silna, mądra kobieta, która wie czego chce. Czuć od niej swego rodzaju siłę, która onieśmiela samego Księcia. Nie sposób nie zwrócić uwagi na jej piękne długie czarne włosy. Kobieta jest w pewien sposób matką dla Sambora i stara się go wychować na mądrego człowieka.

Dawno nie czytałam książki, która wyzwalałaby we mnie tyle emocji. Moim zdaniem bardzo mądrze ukazuje ona relacje między ludźmi. Warto zwrócić uwagę na to, że są one niekiedy bardzo podobne do tych z dzisiejszych czasów.
Szczerze polecam każdemu.

Z niecierpliwością czekam na kolejne książki Autora Nieznanego.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl