Oddział chorych na raka recenzja

Tołstoj w XX wieku

Autor: @almos ·2 minuty
2022-10-03
Skomentuj
23 Polubienia
Sołżenicyn nie ma ostatnio dobrej prasy – rosyjski nacjonalista, wróg niepodległej Ukrainy, pod koniec życia popierający Putina, ale z pewnością był to wielki pisarz. W tej książce opisuje męski oddział onkologiczny w klinice mieszczącej się gdzieś w radzieckiej Azji Środkowej. Rzecz dzieje się w połowie lat 50. i jest oparta na przeżyciach autora: Sołżenicyn po odbyciu wyroku 10 lat łagru skierowany został na zsyłkę w Kazachstanie, gdzie zachorował na raka i w styczniu 1954 r. został skierowany do szpitala w Taszkiencie; wycięto mu tam guz na żołądku.

Pacjenci oddziału prezentują cały przekrój społeczeństwa sowieckiego. Mamy tu towarzysza Rusanowa, typową gnidę sowiecką, donosiciela i aparatczyka; za zaprzedanie się reżimowi wynagrodzony został karierą i dobrami materialnymi. Mamy Szułubina, byłego naukowca, który uczestniczył w niszczeniu genetyki, ale już ma dość morza kłamstwa i łajdactwa, do którego był zmuszany przez dziesiątki lat. Mamy młodego chłopaka, Diomkę, któremu grozi amputacja nogi, ale uczy się zażarcie – chce studiować. Mamy młodego geologa, Wadima, który strasznie pracuje – chce odkryć nową metodę odkrywania rud żelaza. Jest wreszcie Kostogłotow – alter ego autora, przyjechał do szpitala ze zsyłki po wyroku w łagrze, chce żyć, kochać, ugania się więc za kobietami.

Książka jest w gruncie rzeczy moralitetem, pacjenci nie wiedzą, czy wyzdrowieją, ile im jeszcze czasu zostało, w tej sytuacji granicznej człowiek zadaje sobie pytania o sens życia, o to jak przeżyć lata, które mu jeszcze pozostały. Nieprzypadkowo na początku książki wszystkich pacjentów wciąga dyskusja nad pytaniem: co jest najważniejsze w życiu?

Świetnie opisuje Sołżenicyn realia sowieckie, z nierównościami materialnymi i klasowymi, z panującym kłamstwem i nepotyzmem, bardzo trudno w tych warunkach żyć przyzwoicie i uczciwie.

Trafiają się w książce zdania w duchu filozofii Wschodu: „To nie dobrobyt czyni nas szczęśliwymi, lecz dobroć i sposób widzenia własnego życia.” Albo to: „człowiek zawsze może być szczęśliwy, jeśli tylko tego zechce, i nikt nie jest w stanie mu przeszkodzić.” Można się z nimi zgadzać lub nie, ale warte są refleksji.

Jest to świetna XIX-wieczna realistyczna proza w najlepszym duchu rosyjskiej literatury, nasuwa się porównanie z Tołstojem, który zresztą jest często przywoływany w powieści. Ma też książka dłużyzny typowe dla XIX-wiecznej literatury: trochę nudzą monologi wewnętrzne Kostogłotowa.

Zacząłem słuchać audiobooka w świetnym wykonaniu Adama Baumana, ale trochę mi się dłużyło, więc przerzuciłem się na e-booka.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-09-29
× 23 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Oddział chorych na raka
7 wydań
Oddział chorych na raka
Aleksander Sołżenicyn
9.0/10
Seria: Historia [Rebis]

Aleksander Sołżenicyn (1918-2008), aresztowany w 1945 roku i skazany na osiem lat obozu pracy, do roku 1956 przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. W 1974 roku został pon...

Komentarze
Oddział chorych na raka
7 wydań
Oddział chorych na raka
Aleksander Sołżenicyn
9.0/10
Seria: Historia [Rebis]
Aleksander Sołżenicyn (1918-2008), aresztowany w 1945 roku i skazany na osiem lat obozu pracy, do roku 1956 przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. W 1974 roku został pon...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Aleksander Sołżenicyn - rosyjski pisarz, w 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W swojej powieści, jak możemy się zresztą domyślić po tytule, Sołżenicyn przedstawił l...

@magda87 @magda87

Pozostałe recenzje @almos

Cmentarzysko
Natychmiastowe przyznanie się do winy

W ramach porządkowania półki z książkami natrafiłem na kryminał jednego z moich ulubionych autorów z detektywem Harrym Boschem w roli głównej, więc z przyjemnością wziął...

Recenzja książki Cmentarzysko
Przez błękitne pola
Samotni Irlandczycy

Sięgnąłem po ten tom opowiadań Claire Keegan, bo bardzo spodobała mi się jej książka 'Drobiazgi takie jak te' i, prawdę mówiąc, wrażenia mam mieszane. Weźmy pierwsze opo...

Recenzja książki Przez błękitne pola

Nowe recenzje

Żniwiarz. Tom 1. Pusta noc
Żniwiarz. Pusta noc.
@karolareads:

Chociaż ,,Pusta noc” pojawiła się w sprzedaży lata temu, dopiero niedawno o niej usłyszałam. Wiedziałam o niej tyle, że...

Recenzja książki Żniwiarz. Tom 1. Pusta noc
Zanim się pojawiłeś
Mój ulubiony wyciskacz łez
@karolareads:

,,Człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie ma obowiązek wykorzystać je najlepiej, jak się da.’’ ,,Zanim się pojawi...

Recenzja książki Zanim się pojawiłeś
Historia o Nikiforze
Nikifor
@meryluczyte...:

Temat twórców reprezentujących prymitywizm, nurt sztuki naiwnej czy też nieprofesjonalnej nie jest mi obcy, zwłaszcza ż...

Recenzja książki Historia o Nikiforze
© 2007 - 2024 nakanapie.pl