Oddział chorych na raka recenzja

Tołstoj w XX wieku

Autor: @almos ·2 minuty
2022-10-03
Skomentuj
23 Polubienia
Sołżenicyn nie ma ostatnio dobrej prasy – rosyjski nacjonalista, wróg niepodległej Ukrainy, pod koniec życia popierający Putina, ale z pewnością był to wielki pisarz. W tej książce opisuje męski oddział onkologiczny w klinice mieszczącej się gdzieś w radzieckiej Azji Środkowej. Rzecz dzieje się w połowie lat 50. i jest oparta na przeżyciach autora: Sołżenicyn po odbyciu wyroku 10 lat łagru skierowany został na zsyłkę w Kazachstanie, gdzie zachorował na raka i w styczniu 1954 r. został skierowany do szpitala w Taszkiencie; wycięto mu tam guz na żołądku.

Pacjenci oddziału prezentują cały przekrój społeczeństwa sowieckiego. Mamy tu towarzysza Rusanowa, typową gnidę sowiecką, donosiciela i aparatczyka; za zaprzedanie się reżimowi wynagrodzony został karierą i dobrami materialnymi. Mamy Szułubina, byłego naukowca, który uczestniczył w niszczeniu genetyki, ale już ma dość morza kłamstwa i łajdactwa, do którego był zmuszany przez dziesiątki lat. Mamy młodego chłopaka, Diomkę, któremu grozi amputacja nogi, ale uczy się zażarcie – chce studiować. Mamy młodego geologa, Wadima, który strasznie pracuje – chce odkryć nową metodę odkrywania rud żelaza. Jest wreszcie Kostogłotow – alter ego autora, przyjechał do szpitala ze zsyłki po wyroku w łagrze, chce żyć, kochać, ugania się więc za kobietami.

Książka jest w gruncie rzeczy moralitetem, pacjenci nie wiedzą, czy wyzdrowieją, ile im jeszcze czasu zostało, w tej sytuacji granicznej człowiek zadaje sobie pytania o sens życia, o to jak przeżyć lata, które mu jeszcze pozostały. Nieprzypadkowo na początku książki wszystkich pacjentów wciąga dyskusja nad pytaniem: co jest najważniejsze w życiu?

Świetnie opisuje Sołżenicyn realia sowieckie, z nierównościami materialnymi i klasowymi, z panującym kłamstwem i nepotyzmem, bardzo trudno w tych warunkach żyć przyzwoicie i uczciwie.

Trafiają się w książce zdania w duchu filozofii Wschodu: „To nie dobrobyt czyni nas szczęśliwymi, lecz dobroć i sposób widzenia własnego życia.” Albo to: „człowiek zawsze może być szczęśliwy, jeśli tylko tego zechce, i nikt nie jest w stanie mu przeszkodzić.” Można się z nimi zgadzać lub nie, ale warte są refleksji.

Jest to świetna XIX-wieczna realistyczna proza w najlepszym duchu rosyjskiej literatury, nasuwa się porównanie z Tołstojem, który zresztą jest często przywoływany w powieści. Ma też książka dłużyzny typowe dla XIX-wiecznej literatury: trochę nudzą monologi wewnętrzne Kostogłotowa.

Zacząłem słuchać audiobooka w świetnym wykonaniu Adama Baumana, ale trochę mi się dłużyło, więc przerzuciłem się na e-booka.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-09-29
× 23 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Oddział chorych na raka
7 wydań
Oddział chorych na raka
Aleksander Sołżenicyn
9/10
Seria: Historia [Rebis]

Aleksander Sołżenicyn (1918-2008), aresztowany w 1945 roku i skazany na osiem lat obozu pracy, do roku 1956 przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. W 1974 roku został pon...

Komentarze
Oddział chorych na raka
7 wydań
Oddział chorych na raka
Aleksander Sołżenicyn
9/10
Seria: Historia [Rebis]
Aleksander Sołżenicyn (1918-2008), aresztowany w 1945 roku i skazany na osiem lat obozu pracy, do roku 1956 przebywał na zesłaniu. W 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. W 1974 roku został pon...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Aleksander Sołżenicyn - rosyjski pisarz, w 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W swojej powieści, jak możemy się zresztą domyślić po tytule, Sołżenicyn przedstawił l...

@magda87 @magda87

Pozostałe recenzje @almos

Pandemia populistów
Wykład akademicki o populizmie

Sięgnąłem po książkę prof. Sadurskiego, bo lubię jego teksty w gazetach i periodykach, poza tym ciekaw byłem, co ma do powiedzenia o populizmie, o którym czytałem ostatn...

Recenzja książki Pandemia populistów
Polska. Losy państwa i narodu 1939–1989
Świetna synteza

Książka profesora Friszke jest kolejną syntezą dziejów PRL-u, którą poznałem. Poprzednie: świetna 'Historia polityczna Polski 1944-1991' Sowy oraz niezłe 'Czterdzieści p...

Recenzja książki Polska. Losy państwa i narodu 1939–1989

Nowe recenzje

Wołanie umarłych
Wołanie umarłych
@kamilawalota:

"Wołanie umarłych" to trzeci tom serii o detektywie Norbercie Krzyżu. Akcja powieści osadzona jest w zimowym Żywcu i ok...

Recenzja książki Wołanie umarłych
Wujaszek Wania
Melancholia istnienia
@marcin.gamer67:

W historii literatury dramatycznej istnieje niewiele dzieł, które z tak oszczędnym środkiem formalnym i tak pozornie be...

Recenzja książki Wujaszek Wania
Druga płeć
Filozoficzna i literacka potęga
@marcin.gamer67:

Simone de Beauvoir, publikując w 1949 roku swoje monumentalne dzieło "Druga płeć", stworzyła tekst, który już w chwili ...

Recenzja książki Druga płeć
© 2007 - 2025 nakanapie.pl