Nie zapomnij o mnie recenzja

„Nie zapomnij o mnie” to książka, która wywołała we mnie ogrom emocji. Czytając jej blurb spodziewałam się zupełnie innej historii niż otrzymałam. Jednak to dobrze, bo może gdyby była to komedia romantyczna jaką sugerował opis to być może książka nie wyróżniałaby się niczym szczególne na tle innych.

„W końcu chyba w to uwierzyłam. Upłynęło wiele czasu, zanim zrozumiałam, że muszę odpuścić z tym samobiczowaniem”

Fabuła jest niezwykle trudna i bolesna, dzięki czemu także niezwykle emocjonująca. Dawno nie miałam do czynienia z tak nostalgiczną powieścią, która zmusiłaby mnie do wielu przemyśleń dotyczących mojego życia.

Akcja książki ma swoje idealne tempo. Nie jest ani zbyt zbyt szybko, ani a wolno. Jest po prostu idealnie. Autorka ma bardzo płynny styl pisania i co najważniejsze potrafi zaciekawić czytelnika, „przeorać” jego emocje i idealnie połączyć ze sobą trudną tematykę z żartami głównej bohaterki, które tworzą oryginalną całość.

Sama Georgina to cudowna osoba, której losy śledziłam z zapartym tchem. Od samego początku odbierałam każdą jej emocję, współczułam jej i pragnęłam jej szczęścia. Wewnętrznie czułam, że na to zasługuje i chciałam, aby wreszcie je odnalazła. Z jednej strony to wrażliwa i uważana kobieta, a z drugiej zagubiona dziewczynka szukająca wiecznej akceptacji u ludzi, którzy ją otaczają. Złożoność osobowości Georginy wypadła niezwykle realistycznie i zmusza czytelnika do przemyśleń o samym sobie.

Bardzo spodobało mi się przedstawienie słodko-gorzkiej relacji pomiędzy Georginą i Lucasem (obiecany romans z blurba), która była bardzo skomplikowana i momentami wręcz doprowadzała mnie do łez. Wewnętrzne przeżycia bohaterów były dla mnie ciężkim bagażem emocjonalnym przez co książkę zaczęłam sobie po prostu stopniowo dawkować.

Tak naprawdę o „Nie zapomnij o mnie” można by było pisać jeszcze wiele. Jednak uważam, że tę książkę należy po prostu przeczytać. Obok ciężkich emocji autorka bawi się dialogami i powoduje, że raz płaczemy nad losem bohaterów, a w drugiej chwili ze śmiesznego dialogu czy żartu, który Georgina sypie na swój temat. Z całego serducha polecam Wam tę książkę i mam nadzieję, że wciagnięcie się w świat Georginy i jej niebanalnej historii.