Nie zapomnij o mnie

Nie wiem kto wymyślił blurb do tej książki, ale wyobraźnia poniosła tę osobę w złą stronę.

"[...] notuję w pamięci, że wyczynowa zdolność dostrzegania pozytywnych stron u każdego - ta, którą wpaja się zwłaszcza dziewczynkom: bądź wdzięczna, uśmiechnij się! - nie zawsze wychodzi nam na zdrowie."

Miało być zabawnie i romantycznie, a tak naprawdę wyszło poruszająco i nostalgicznie. To, że główna bohaterka Georgina, na każdym kroku sypie żartami (najczęściej na swój temat) jak zawodowy komik, nie czyni tej historii lekką komedią. Mhairi McFarlane używa w tym przypadku autoironii jako tarczy i zbroi.
Myślę, że najbardziej wzbudzającą emocje kwestią tej książki jest złożona osobowość Georginy. Wbrew wszelkim stereotypom przypisanym blondynkom, nie jest głupią kozą z kulejącymi szarymi komórkami, a wrażliwą, oddaną i uważną kobietą, której jedynym grzechem jest ciągła potrzeba akceptacji ze strony otaczających ją ludzi.
Oczywiście poza całą powagą historii niespełnionych marzeń, autorka genialnie bawi się dialogami. Bohaterowie są dowcipnie uszczypliwi, dzięki czemu wielokrotnie można wybuchnąć śmiechem (co powoduje ogólną konsternację, kiedy czytacie gdzieś między ludźmi).
Sam wątek pierwszej miłości, który jest marketingową dźwignią, pojawia się dość późno, więc trzeba wykazać się cierpliwością, ale warto. Ta slodko-gorzka strona relacji między Georginą, a Lucasem jest bardziej skomplikowana niż wydaje się na pierwszy rzut oka i uwierzcie, doprow...

Ta książka to spore zaskoczenie. Opis nastawił mnie na lekką komedię romantyczną, a dostałam coś zupełnie innego, smutną historię młodej dziewczyny walczącej o akceptację.
Georgina to trzydziestolatka, która znajduje się na życiowym zakręcie. Traci pracę po raz kolejny, przyłapuje chłopaka na zdradzie, matka i ojczym robią jej wyrzuty, że nie szuka "normalnej" pracy, czy życie może układać się jeszcze bardziej nie po jej myśli? Otóż może, kiedy okazuje się, że spotyka swoją największą miłość, Lucka i on jej nie pamięta. Co sprawiło, że Luck wyparł z pamięci Georginę? Autorka krok po kroku ujawnia sekrety skrywane przez Lucka jednak to nie jego przeżycia sprawią, że czytelnik otworzy usta ze zdziwienia. Otóż historia Georginy sprawi, że czytelnik będzie miał ściśnięte gardło, to bardzo smutny element tej opowieści.
A czym jest "Nie zapomnij o mnie"? Otóż to historia dziewczyny, która ma niezwykle niską samoocenę, która w imię akceptacji środowiska wyrzeka się swoich zasad. To również opowieść o tym jak niesłuszny osąd może pogrążyć prawdziwą miłość. Autorka pisze również o tym jak ważna w życiu jest odwaga do mówienia prawdy. Prawda wyzwala, a w tym wypadku prawda daje szanse miłości.
To książka wielowymiarowa, bo dotyka również kwestii przemocy psychicznej i fizycznej i to w kilku aspektach, zarówno przemocy wśród młodzieży, przemocy psychicznej- słownej, ale też przemocy psychicznej, która wynika z szantażowania drugiej osoby zależnością finansową. To mądra ...

Gdy tylko przeczytałam, że najnowsza powieść Mhairi McFarlane pt. "Nie zapomnij o mnie", przypadnie do gustu wszystkim, którzy kochają Bridget Jones, od razu zapragnęłam ją mieć, bo co jak co, ale większą miłośniczkę panny Jones trudno znaleźć 😁.

Tytułowa bohaterka nie ma w życiu lekko, nie dość, że straciła pracę, to przyłapała swego faceta "in flagranti" w łóżku z inną, a wszystko to jednego dnia. Nie darmo mówią, że nieszczęścia chodzą parami. Mówią też, że pierwszej miłości się nie zapomniana, a jej nowy szef Lucas, w ogóle jej nie pamięta, a przecież tworzyli licealną parę.

To jedyna z tych książek, które mają bawić i uczyć jednocześnie. Pod płaszczykiem humoru ukryto tu sporo trafnych wniosków i myśli, które zmuszają do refleksji. Główna bohaterka mimo wielu bolesnych lekcji od życia, zawsze może liczyć na swych przyjaciół. Sama nie jest ideałem i posiada wiele wad, lecz któż z nas ich nie ma? Drażni mnie infantylność u kobiet, a Georgina nie jest jej pozbawiona. Faceci to co innego, oni dojrzewają do szóstego roku życia, a potem już tylko rosną. Tutaj sprawa jest jasna. Choć nie wszystko, co z założenia miało śmieszyć, mnie bawiło to i tak uśmiechnęłam się kilka razy, wydłużając w ten sposób swoje życie. Przeznaczę je na czytanie kolejnych książek 😉.

Georgina nie tylko imię ma oryginalne. Jej styl bycia, według niektórych, niekoniecznie pasuje do wieku, rozpoczynającego się już magiczną liczbą "3". Ona jednak uwielbia swoją różową kurtkę i czuje się dobrze w swojej skórze, pomimo ocen innych. Nie udało jej się skończyć studiów i pracuje w podrzędnej restauracji jako kelnerka, choć zdecydowanie stać ją na więcej. Zawsze marzyła o karierze pisarskiej, jednak ta kwestia pozostała dla niej jedynie w sferze marzeń. Ma ukochanego żółwia, nieznośną współlokatorkę i paczkę przyjaciół, którzy zawsze ją wesprą. Jej chłopakiem jest aspirujący niezwykle wysoko komik, niezbyt lubiany wśród jej otoczenia. Nie najlepiej dogaduje się ze swoją rodziną i czuje się w niej niczym czarna owca, która niesie swoją osobą jedynie rozczarowanie. I choć Georgina to niezwykle elokwentna kobieta, zjednuje sobie ludzi w mgnieniu oka i mogłaby podbijać świat, to ona tego nie dostrzega. Czy ktoś pomoże jej otworzyć oczy i rozpostrzeć skrzydła?

Lucas będąc nastolatkiem był traktowany jako outsider z uwagi na swoje irlandzkie pochodzenie. Nie wyróżniał się urodą czy zachowaniem i zawsze trzymał się z boku. Jednak dzięki zbiegowi okoliczności, Georgina mogła poznać go z innej strony i zauważyć jego wartościowe cechy skryte przed światem. Po latach to człowiek zamknięty w sobie, nieco niedostępny i zdający się być niezadowolonym z wielu kwestii. Wraz z bratem otwiera pub i to ponownie sprowadza go w strony, o których wolałby zapomnieć. I wszy...

Recenzja przedpremierowa

Współpraca reklamowa z wydawnictwo muza



Premiera 08.02.2023



„Nie zapomnij o mnie” – Mhairi McFarlane



„Czasem celowo nie dbamy o siebie, bo ludzie, po których spodziewaliśmy się troski o nas, zawiedli nasze oczekiwania. Zaniedbujemy się, jakbyśmy chcieli się na nich odegrać.”

Czy można zapomnieć o swojej pierwszej miłości ? Czy uczucia potrafią być tak silne, że przetrwały ponad dekadę ?



Georgina, kobieta po trzydziestce, która nie potrafi znaleźć swojego miejsca na ziemi. Łapie się różnych prac ale niestety to taka mała chodząca katastrofa. Nie potrafi niczego utrzymać, ale kiedy los postanawia jej to wynagrodzić to zrobi wszystko aby wreszcie udowodnić wszystkim, że się mylą. A ona wreszcie poczuje szczęście. Goergia to taka miła i dobra osóbka z ciekawym życiem w którym nie brakuje zawirowań, zarówno tych smutnych, śmiesznych i żenujących. Takich bohaterek nie da się nie lubić. Wszystko co robi jest inne, ale bardzo szczere. Nie ma łatwo, ale nigdy się nie poddaje. Gdy upada to się podnosi. Nic nie jest w stanie jej złamać.

Lucas z nerda wyrósł na przystojniaka. Pomaga bratu w prowadzeniu działalności. Sam musi borykać się z trudnym czasem. Nie pozwala sobie na zbliżenie. Traktuje innych z rezerwą ale kiedy ich pozna to przełamuje lody. Jest to typ faceta, który pomoże w każdej sytuacji, zaopiekuje się i wyciągnie dłoń.

Spotkanie po l...

Hej, Kochani! 💙🐝

Pamiętacie swoją pierwszą, młodzieńczą, mogę się też domyślać, że zapewne szaloną miłość? Myślę, że każdy z nas skrywa w głębi, na dnie serca te niewinne i jakże już odległe wspomnienia ❤️Dziś przedstawiam Wam historię, która być może na pozór wydaje się być zwykła (żeby nie napisać - wyświechtana), ale przez swoją prozaiczność staje się wyjątkowa. Zapraszam Was do lektury RECENZJI tej niezwykłej w swoim rodzaju książki.

Tytuł: „Nie zapomnij o mnie"
Autorka: Mhairi McFarlane
Wydawnictwo: @wydawnictwomuza
Moja ocena: 8/10

Tytułem wstępu, chciałam się z Wami podzielić moim spostrzeżeniem. Otóż, podczas czytania miałam wrażenie, że przeżywam deja vu, gdyż bardzo zbliżone elementy fabuły czytałam w książce „Tylko mnie nie okłamuj", ciekawa jestem, czy mielibyście podobne odczucia.

Zacznę od tego, że bardzo polubiłam Georginę, która pomimo swoich 30 lat nie daje się zwieść presji otoczenia. Najbliżsi niby subtelnie, a jednak z całą mocą wbijając jej szpileczkę, punktując, co „powinna" w jej wieku osiągnąć kobieta (bo przecież to oczywiste, że ukończyć studia, znaleźć prestiżową pracę, mieć męża i dziecko), a na jakim etapie życia nadal pozostaje ona. Owszem, kobieta przechodzi trudny okres, ale przecież wszystko przyjdzie w swoim czasie. Kiedy udaje jej się zdobyć pracę barmanki, wydaje jej się, że w końcu los się do niej uśmiechnął i za ...

Nie zapomnij o mnie - Mhairi McFarlane

Georgina Horspool właśnie straciła pracę. Gdy pierwszy szok mija, właśnie trafia na kolejną sytuację, gdzie jej życie składa się jak domek z kart. Przyłapuje swojego faceta w łóżku z inną kobietą.
Kobieta nie ma w życiu lekko, ale gdy już poskładała się w całość i podjęła pracę barmanki w świeżo wyremontowanym lokalu, okazuje się, że jej szefem jest chłopak, w którym kochała się jako nastolatka.
Los zdecydowanie jej nie oszczędzał, a teraz zrzuca na nią coraz to inne kaprysy. A może to przeznaczenia by wyjaśnić sobie wszystko ? Tylko jak to zrobić, skoro jej dawną miłość kompletnie jej nie pamięta ?


Miało być, lekko, romantycznie, zabawnie i porywająco. Niestety skuszona opisem od wydawcy nastawiłam się na kolejną komedię romantyczną, ale niestety ta powieść nie stoi koło komedii, a tym bardziej nie ma w niej nic romantycznego.
Georgina Horspool zdecydowanie nie miała w życiu lekko, zaczynając od czasów szkolnych, kiedy to wydarzyło się coś, co wpłynęło na jej związek z Lucasem oraz na nią samą. Poniżej kiedy rodzina myśli, że co ona może osiągnąć pracując jako kelnerka czy barmanka.... Jestem w stanie zrozumieć jej zachowanie, bo autorka tutaj postawiła na trudne tematy jakie są tajemnice, kłamstwa, przemoc fizyczną i psychiczna, ale to nie jest komedia romantyczna. Powinno być lekko, zabawnie i cukierkowo. Patrząc przez wzgląd na humor Brytyjczyków biorę poprawkę, ale tutaj potencjał został niewy...

Georgina i Lucas byli w liceum, kiedy nauczycielka postanowiła ich razem posadzić. Tak zaczęło się między nimi coś więcej niż tylko zwykła znajomość. Jednak były powody, które sprawili, że trzymali swój związek w tajemnicy. Nadszedł dzień balu, który dla nich miał znaczyć dużo więcej, niż tylko to, co działo się w szkolnych murach. To miała być ich noc, pierwsza wspólna, początek dalszej drogi. Jednak stało się zupełnie inaczej.
Mija wiele lat. Georgina nie jest już tamtą dziewczyną, była w wielu związkach, jednak tak naprawdę kochała jeden raz, dawno temu. Kobieta traci pracę, a jakby tego było mało, przyłapuje faceta na zdradzie. Jednak nie załamuje się na długo i zaczyna nową pracę. Zostaje barmanką i jak się niebawem okazuje, jej nowym szefem jest Lucas, jej miłość sprzed lat. Na dodatek mężczyzna jej nie pamiętam. Jak potoczy się dalsza znajomość tej dwójki?

W książce znajdziemy historię miłosną, ale również porusza pewne trudne tematy (jakie musicie odkryć sami :)). Mnie książka przypadła do gustu. Uważam, że była ciekawa, a także wciągająca.
Zdecydowanie podobało mi się to, że najpierw poznajemy historię Georginy i Lucasa, kiedy byli nastolatkami. To naprawdę dużo wnosi, pozwala wiele zrozumieć.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani.
Georgina jest osobą sympatyczną, z dużym poczuciem humoru, a jednocześnie niezbyt udanym życiem. Zwolniona z pracy, nakryła faceta na zdradzie, a mimo wszystko się nie poddaje. Po każdym kolejnym upadku ...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, słyszałam o jej wcześniejszej książce - "Miłość na później", jednak nie miałam okazji czytać. Postanowiłam zapoznać się z piórem pisarki właśnie czytając jej najnowszą powieść - "Nie zapomnij o mnie". Znajdziemy tutaj motyw spotkania po latach, który bardzo lubię w książkach. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Mi zapoznanie się z historią bohaterów zajęło jeden wieczór. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, dobrze poprowadzona, jednak zabrakło mi tutaj przysłowiowego "tego czegoś". Historia została przedstawiona z perspektywy głównej bohaterki - Georginy, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się boryka, jak wyglądała jej przeszłość, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. To taka postać, z którą myślę, że śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Tak naprawdę cała historia przedstawiona na kartach tej powieści skupia się właśnie na postaci Georginy, co w pewnym momencie stało się trochę przytłaczające. Zabrakło męskiego punktu widzenia, bo byłam bardzo ciekawa Lucasa i tego co siedzi w jego głowie. Moim zdaniem zdecydowanie za mało było tutaj scen z obojgiem bohaterów, co sprawiało, że w ogóle nie poczułam chemii pomiędzy nimi i emocji, które powinny mi towarzyszyć w trakcie czytania podobno kome...

Znacie to uczucie, kiedy wszystkie plagi na Was idą? Bohaterka tej książki wie, co to znaczy, aż za bardzo! Geogrina traci pracę, w i tak lichej knajpie, a na dodatek zastaje swojego chłopaka w łóżku z inną. Pewnego dnia los się do niej uśmiecha i dziewczyna zostaje zatrudniona na stanowisku barmanki w jednym z lokali. Jej szczęście trwa tylko chwilę. Dosłownie do momentu, w którym okazuje się, że jednym z szefów jest dawna, szkolna i na dodatek jej pierwsza miłość! I to ma być ten pech? Niestety, Lucas nie rozpoznaje Georginy. Do dziewczyny zaczynają wracać wszystkie wspomnienia i to, jak zakończyli swój związek przed laty. Czy uda im się odbudować dawne uczucie i czy chłopak w ogóle przypomni sobie, kim naprawdę jest jego pracownica?

Nie do końca rozumiem, dlaczego ta książka promowana jest na komedię romantyczną… Owszem, bohaterowie mają lekkość w wyrażaniu swoich myśli, są zabawni, operują ciętymi ripostami, co wielokrotnie wywoływało uśmiech na mojej twarzy, ale biorąc pod uwagę całość tej historii, nie sklasyfikowałabym jej jako komedii, przy której brzuch rozboli mnie ze śmiechu.

“Nie zapomnij o mnie” to piękna historia o utraconej miłości, o niedomówieniach i zagubieniu, a przede wszystkim o uczuciu, które może pokonać każdą przeszkodę. Zarówno Georgina, jak i Lucas zostali paskudnie potraktowani przez życie. Ona skrywa przez lata tajemnicę, o której nikt nie wie. On doświadcza wielu przykrych historii. Oboje są zagubieni. Każde czuje się niedow...

"Na­praw­dę tak czu­łam. Po­chła­niał mnie bez resz­ty. Był dla mnie wszyst­kim –naj­więk­szą ta­jem­ni­cą, obiek­tem po­żą­da­nia, brat­nią duszą ipod­po­rą. Cho­ciaż brzmi to ba­nal­nie, trud­no za­prze­czyć, że nie ma po­tęż­niej­sze­go uczu­cia od pierw­szej mi­ło­ści."
••
"Po raz pierw­szy nie boję się przy­szło­ści, tylko chcę wy­ko­rzy­stać jej po­ten­cjał. Słowa mnie oca­li­ły. Moje słowa."
▪︎▪︎
To mogła być naprawdę świetna historia, w teorii ma ona w sobie wszystko czego potrzeba aby stworzyć romans z prawdziwego zdarzenia z mądrym przekazem, w praktyce wyszła z tego "tylko" niezła obyczajówka.

Początek zapowiada się dobrze, poznajemy Georginę, zbawną i inteligentną trzydziestolatkę, której życie tylko na pozór wydaje się beztroskie.
To właśnie na niej skupiona jest cała opowieść i z prawdziwym zaangażowaniem będzimy śledzić jej perypetie. Problem pojawia się w momencie kiedy, w wyniku zbiegu okoliczności, zaczyna pracę dla swojego byłego chłopaka, który jej nie pamięta.
Relacja pomiędzy Lucasem i Georginą nie jest zła, ona tak naprawdę nie istnieje, scen pomiędzy tą dwójką jest mało, przez co trudno uwierzyć w szczerość ich uczuć, o wiele lepiej wypadają w retrospekcjach. Poza tym, w momencie kiedy się spotykają, cała akcja zaczyna się wlec, tylko po to, by na końcu przyspieszyć i rozwiązać wszystkie ich problemy w 2-3 rozdziałach. A to z kolei sprawia, że dramatyczny i dający do myślenia finał, traci na swojej sile.

"...

Komedia romantyczna rodem z dużego ekranu. Czy tak było naprawdę? Napiszę to chyba po raz pierwszy. Na opis wydawcy, sięgając po najnowszą książkę Mhairi McFarlane spójrzcie z przymrużeniem oka. Dlaczego?

Mniej więcej w połowie historii zorientowałam się, że brak w niej romansu. Dlatego umówmy się na starcie nazwanie "Nie zapomnij o mnie" komedią romantyczną jest zdecydowanie nad wyrost.

To czym z pewnością jest, to drogą bohaterki do odkrycia swojego ja, do przebaczenia sobie i błędów przeszłości. Do zrozumienia tego, że nikt nie zaopiekuje się nią lepiej niż ona sama.

Georginia z pewnością jest taką postacią, która z samego początku może podzielić czytelników. Można ją kochać, można ją nienawidzić. Możemy jej współczuć, a może też nas irytować. Jednak później, jestem pewna, że pokochacie ją tak jak ja. Gdybym tylko miała możliwość fizycznego "wejścia" do książki, z pewnością chciałabym ją przytulić.

Pokochałam jej rozważania i dylematy, których nie brakuje w całej powieści. Polubiłam też jej poczucie humoru. Bo choć czasami bywa smutno, a raczej przykro - relacje z rodziną, to w głównej mierze jest też zabawnie.

Mogłabym opowiadać o książce w nieskończoność, ale to co musicie wiedzieć na pewno, to to, że pokochałam ją w całości. To nie jest ckliwa komedia romantyczna. To złożona, o wiele bardziej skomplikowana historia.
Ogromnie się cieszę, że mogłam ją poznać i mam nadzieję, że i Wy dacie się skusić!

Wydawnictwo strzeliło sobie w kolano nadaniem tej książce etykiet - ciepłej, wzruszającej, zabawnej, w dodatku komedii romantycznej. Nic z tych określeń nie jest prawdą, bo to powieść, która ma dużo więcej do zaoferowania.

Georgina to fajna bohaterka. Nie ma w życiu lekko, różne rzeczy jej się przytrafiają, ale próbuje sobie jakoś radzić. Jednak to "jakoś" nie wystarcza, by ludzie obok doceniali ją przez to kim jest, a nie przez to co robi. Pod płaszczykiem motywacji, natarczywego "popychania" w dobrą, w ich mniemaniu, stronę. Dziewczyna ciągle czuję się niewystarczająca, a gdy spotyka swoją dawną miłość, która jej nie pamięta, wszystko trafia do niej ze zdwojoną siłą.
To nie jest zabawna książka, dla mnie to smutna, dająca do myślenia powieść, gdzie momentami spokojnie mogłam się utożsamiać z bohaterką. Autorka świetnie przedstawiła emocje z jakimi musi się mierzyć Georgina, jej ironiczne podejście do swojej osoby, momenty odpuszczania, bo jej "prawda" nikogo nie interesuje, czy próby walki o siebie. To ciekawa, wciągająca obyczajówka, bez nachalnych wątków miłosnych i wyssanych z palca wyobrażeń o wielkim uczuciu. To historia łapiąca za serce dzięki ogromnej prawdziwości.

Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać tę powieść i nie dałam się zwieść raczej słabym ocenom.

Wrócimy jednak do fabuły. Sam zamysł na powieść uważam za przemyślany. Gdyby powieść nie była dla mnie nużąca od pierwszych stron mogłaby być jedną z lepszych książek przeze mnie przeczytanych.

Mimo wszystko,nie uważam jej za złą. Z biegiem czasu coraz bardziej angażowałam się w historię Georginii i Lucasa. Byłam ciekawa jak potoczy się ich relacja wiedząc,że będą musieli razem pracować.

Czy uważam "Nie zapomnij o mnie" za lekką książkę? Nie do końca. Fakt,bawi i rozczula jednak są w niej poruszane ważne motywy takie tak: zdrada, brak pomysłu na siebie, przemoc psychiczna i fizyczna,brak wsparcia od strony najbliższych.


Gdy sięgnięcie po książkę Mhairi ,myślę że znajdziecie w niej cząstkę siebie. Jednak musicie daj jej szansę. Nie zawsze książka przekona nas do siebie od pierwszych stron jednak z biegiem stron zyskuje jako powieść.

Dajcie koniecznie znać czy planujecie czytać "Nie zapomnij o mnie" a jeśli już czytaliście podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.