Rhett recenzja

Historia zaczyna się w naprawdę wyjątkowy sposób. Jej jest go szkoda. On z kolei wolałby, aby drużyna go akceptowała, ale chłopcy cały czas mu dokuczają. On nie ma kasy, nie ma pewności siebie i żałuje, że przyjął propozycję przejścia akurat do tej szkoły. Robi wszystko, aby koledzy go zaakceptowali, ale ci nie są zainteresowani... Nie ma między nimi porozumienia. Stąd akcja szukania dla niego dziewczyny i wszystkie oferty, których chłopak nie traktuje poważnie. Dopiero pojawienie się naszej wrażliwej bohaterki zmienia go. Ona niejako mu matkuje, dba o niego, a także pozwala odkryć w sobie pewność siebie. On przecież nie wierzy, że taka piękna kobieta jest nim zainteresowana. W poprzednich częściach było na odwrót, tutaj to chłopiec jest nieśmiały i na każdym kroku ochrzaniany, co odbija się na jego grze. A jednak miłość zmienia wszystko...
Zobaczcie:

Zaczyna się niewinnie, prawda? A jednak bohater lubi z nią pisać i robi to często. Zaczyna być uzależniony od tych kontaktów. Ona też nie pozostaje obojętna na liczne wiadomości i jest w stanie tolerować jego zły humor. Cieszy się z tego, co może jej dać. Wydawało by się, że podszywanie się pod kuzynkę to nie jest najlepszy pomysł, ale ona woli ukrywać siebie i chce być jego ukochaną. Nie reaguje negatywnie na jego ataki. On zachowuje się jak pies na łańcuchu. Atakuje, ujada, ale ona znajduje do niego klucz.

To jedna z tych książek, które czyta się dla przyjemności i oderwania się od rzeczywistości, lekka, prosta, łatwa i przyjemna. Nie ma potrzeby oceniać wykonania. Od samego początku współczujemy bohaterowi, bo został źle potraktowany i chcemy mu nieba przychylić. Jakby nie patrzeć, nasz bohater zdobędzie nagrodę - świetną dziewczynę.

Minus - znowu jest sporo pikantnych szczegółów, co powoduje, że książka jest raczej dla nastolatków w liceum niż młodszych. Uważajmy zatem, kto ją czyta. Wykonanie bardzo dobre.