Zbędni recenzja

Moje kolejne spotkanie z autorem i kolejna ciekawa i pełna przygód przygoda. Autor ma ten dar, że potrafi zjednać sobie czytelnika i sprawić, aby został pochłonięty przez emocjonującą fabułę …

Wiele dzieje się w tej powieści, wątków jest kilka, a finalnie się ze sobą łączą. Jan, opiekujący się polem namiotowym, pod wpływem alkoholu potrąca śmiertelnie dziewczynę. Zakopuje zwłoki w lesie, ale wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju. Na tym polu namiotowym zamieszkuje od miesięcy Jules, zdziwaczały Belg, przed którym Jan odczuwa respekt. Dlaczego nie wyjeżdża, takie pytania padają codziennie. Ale on skrywa pewną tajemnicę, którą niektórzy chcieliby bardzo poznać. W Kowarach prowadzi pensjonat małżeństwo, borykające się z problemami finansowymi. I synem sprawiającym kłopoty, który mimo, iż jest dorosły panicznie boi się matki. Ich obiekt zamieszkuje dziwna kobieta, za którą czuć ciągnącą się tajemnicę. I jest jeszcze policjantka Maria, która na własną rękę poszukuje zaginionej dziewczyny. Jej dochodzenie nie jest mile widziane w szeregach policji. Każdy z bohaterów coś ukrywa, fabuła opływa w sekrety i tajemnice. Ich rozwiązanie to mnie lada wyczyn, ale zadanie dla wytrwałych.

Jestem pod wrażeniem stworzenia tak ciekawej i wymagającej fabuły. Czytelnik musi uważnie śledzić losy bohaterów, aby nic nie umknęło jego uwadze. Gdy już się wydaje, że rozwiązał chociaż sekret jednego z bohaterów, akcja się odwraca i to co było już na wyciągnięcie ręki, straciło na znaczeniu. Autor celowo wprowadza nas w błąd, mataczy i kręci, stawia naszą uwagę na baczność i czujność. Znakomita to zabawa, oczekiwanie do samego końca na finał, który oczywiście nie jest łatwo przewidywalny. A jak się nawet wydaje nam, że na początku jesteśmy blisko rozwiązania zagadki, to tylko nasza ułuda i marzenie.

Chmielarz pokazał nam różnych bohaterów, zarówno tych złych, jak i tych dobrych. Mamy ludzi zepsutych przez życie i system, ale są też bohaterowie ufni i wierni swoim zasadom, mający cichą nadzieję na zbawienie świata. Dobrze, że autor nie wyidealizował postaci, tylko pokazał ich takimi, jacy są rzeczywiście. Bez zbędnych upiększeń i złudzeń.

Na co można liczyć w najnowszej powieści Wojciecha Chmielarza Zbędni? Na ciekawą i skomplikowaną, wielotorową fabułę. Szeroki wachlarz ciekawych postaci, pokazanych bardzo otwarcie i odważnie. Nie zabraknie emocjonujących i pełnych napięcia chwil i momentów zapierających dech w piersiach. Zawsze tam, gdzie są sekrety, emocje są na podwyższonym poziomie, walczą miedzy sobą o prym pierwszeństwa. A my jesteśmy w epicentrum wydarzeń i to wszystko jest po części naszym udziałem.

Czy prawda zwycięży i tajemnice zostaną odkryte? Czy bohaterowie wyzwolą się z pęt sekretów i wewnętrznych mroków?

Szybko przekonajcie się sami, nie warto żyć w niepewności i niewiedzy. Polecam, bierzcie w ciemno.