Ukryci recenzja

Niepełnosprawny syn Marty znika w niewyjaśnionych okolicznościach. W trakcie poszukiwań okazuje się, że to nie jest jednostkowy przypadek, a podobnych uprowadzeń było przynajmniej kilka. Kobieta postanawia rozpocząć własne śledztwo, a pomaga jej w tym ojciec innego zaginionego dziecka.

Wow, co tu się działo! W pewnym momencie sama czułam się jak na kozetce u psychiatry. Totalny mętlik w głowie połączony z dezorientacją. W jednej chwili wszystkie moje przypuszczenia wywracały się do góry nogami. Wiedziałam, że już nic nie wiem, by dosłownie za chwilę znów powrócić do swoich przypuszczeń. I tak kilka razy. Panie Marku przecież to niehumanitarne tak poniewierać czytelnikiem.

Autor w swojej książce osadza osoby z różną niepełnosprawnością i w związku z tym ukazuje jak różni ludzie radzą sobie z własnymi ograniczeniami. Zaznacza, jaki wpływ ma otoczenie i jak łatwo zniszczyć słabe jednostki, wypaczyć ich psychikę.
"To właśnie dzieciaki ze szkoły zniszczyły w nim tego wesołka, tego silnego chłopaka, którym był."
Jednocześnie to opowieść o sile i zaangażowaniu najbliższych. O matce, która jest w stanie zrobić wszystko dla dobra własnego dziecka, ale także o sile braterskiej miłości.

To co mnie najbardziej zaciekawiło to posłużenie się w fabule zagadnieniami hipnozy oraz katalepsji. Mnie od dawna fascynuje i jednocześnie zastanawia cały mechanizm hipnozy. Jestem ciekawa czy byłabym podatna na tego typu manipulacje. Jeśli chodzi o katalepsję to przeraża mnie jej fizjologiczny stan czyli tzw. paraliż senny.

By nie było tak słodko muszę zaznaczyć, że rozczarowało mnie zakończenie. Moim zadaniem w porównaniu do całości jest po prostu nijakie, urwane, pozostawia mnóstwo niedopowiedzeń.

Atmosfera w trakcie czytania cały czas się zagęszczała i z niecierpliwością czekałam na ten punkt kulminacyjny. Kiedy już go osiągnęłam poczułam się jakby mnie ktoś nagle popchnął, a ja gwałtownie poturlałam się w dół. Bez ostrzeżenia i jakiegokolwiek wyjaśnienia.
Jak Autor nadmienia, to Jego pierwszy thriller psychologiczny i moim zdaniem, mimo małych zgrzytów poradził sobie z zadaniem bardzo dobrze. Jest napięcie, historia intryguje i angażuje czytelnika. Nie brakuje też różnorodnych emocji.
Polecam!