Maud Montgomery recenzja

Ania, Pat, Valancy, Marigold czy Emilka to postacie stworzone przez Lucy Maud Montgomery. Szczególnie Ania skradła serca czytelników na całym świecie i robi to nadal. A w tej chwili polscy czytelnicy mogą zapoznać się z najnowszą biografią poświęconą tej niezwykłej autorce.

Lucy Maud Montgomery osierocona, tak samo jak jej bohaterki, nie miała łatwego życia. Wcześniej znałam historię jej życia tylko pobieżnie. Jednak dzięki tej książce dowiedziałam się naprawdę dużo. Jej życie nie było usłane różami. Wychowała się na Wyspie Księcia Edwarda, którą rozsławiła swoimi książkami. Zajmowali się nią dziadkowie, którzy mieli trudne charaktery. Maud jako dziewczynka była obdarzona niezwykłą wyobraźnią, już wtedy zaczynała pisać opowiadania i wiersze, jak również uciekała do świata wyobraźni. Wszędzie musiała rozpychać się łokciami. To co przychodziło jej z trudem, ponieważ była dziewczynką, z łatwością przychodziło jej kuzynom, chłopcom. Zdobyła wykształcenie, została nauczycielką, jednak przymus pisania był tak silny, że robiła to dalej.

„Ania z Zielonego Wzgórza” okazała się bestsellerem, a autorka zaczęła być dostrzegana w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych. Jednak życie dalej jej nie oszczędzało. Ciągłe depresje męża, starszy syn mający również problemy ze zdrowiem psychicznym i przynoszący jej zawód. Maud nigdy się nie poddawała. Ta książka pokazuje jak była silna i odważna szczególnie w tamtych czasach. W latach dwudziestych i trzydziestych, na które przypada największy rozkwit jej kariery walczyła o pozycję piszących kobiet na arenie literackiej. Robiła też wszystko by stworzyć literaturę kanadyjską. Działała w wielu organizacjach na rzecz pisarzy, jeździła z wieloma wykładami.

Z tej książki bije obraz kobiety niestrudzonej, która ciągle musiała stawiać czoło problemom. Niezwykle silna, na zewnątrz zawsze uśmiechnięta, towarzyska. Wewnątrz, mierząca się z depresją, oceniająca bardzo krytycznie ludzi, co uzewnętrzniała jedynie w swoich dziennikach.

Książka bardzo ciekawie opisuje życie Montgomery. Autorka odnosi się do wielu źródeł. Przytacza listy i dzienniki pisarki, ale także wspomnienia osób, które jeszcze ją pamiętały. Ta książka to wieloletnia praca Rubio nad życiem Montgomery, już samo to, że możemy czytać wspomnienia osób, które pamiętały Montgomery robi wrażenie.

Rozmiary książki mogą trochę przytłaczać, jednak czyta się ją bardzo szybko. Jest ciekawie napisana. Fanom „Ani z Zielonego Wzgórza” nie muszę jej polecam, ale wszystkich innych zachęcam do sięgnięcia po nią.