Ocalenie recenzja

Witajcie Kochani,

Czy zdarzyło się wam kiedyś być niezrozumianym? Czy kiedykolwiek gdy byliście chorzy usłyszeliście? Nie wymyślaj, wykąp się, zrób sobie coś dobrego do jedzenia i zapomnisz o chorobie? A czy kiedykolwiek taka terapia kogoś wyleczyła?

Zapraszam was do świata Amandy. Poznacie ją gdy jest małą dziewczynką. Gdy mierzy się z problemami jak każde dziecko, ale każdy jej problem jest bagatelizowany. Każdy opór czy sprzeciw oddałaby przez sąd dorosłych, a wszystko tylko dlatego, że jest dzieckiem. Wszystkie te momenty zostawały jak drobne blizny, które perliły się delikatnie gdzieś w jej wnętrzu by w końcu jedna po drugiej pękać i wysączać mroczną truciznę w zakamarki jej umysłu i zatruwać każdą szczęśliwą myśl dopóty dopóki nie okazało się, że ten potwór jest depresją.

Amanda nie miała pojęcia z jakim przeciwnikiem się mierzy kiedy walczyła z huraganem emocji, sprzecznymi uczuciami i ciągłym poczuciem nie bycia sobą. Lęk przed ciemnością wyłaniającą się znikąd w jej pozornie idealnym ułożonym życiu, gdzie kariera , rodzina i relacje z ludźmi były doskonale nie powinien się pojawiać, tymczasem Amanda spadała w niebyt i każdego dnia toczyła walkę o przetrwanie, będąc gotowa zapłacić każdą cenę by jej przeciwnik wreszcie odpuścił.

Czytając historię Amandy płakałam. Po pierwsze dlatego, że depresja już mi w życiu kogoś zabrała. Po drugie dlatego, że jest ktoś kto z nią walczy i wiem, że czasem ma już naprawdę dość, ale pcha ten głaz niczym Syzyf po raz kolejny. Po trzecie i najważniejsze - dlatego, że mimo, że staram się rozumieć, to Amanda pokazała mi jak bezradna jestem wobec tego z czym mierzą się osoby chore na depresje.

Natalia Raginia w tej książce pokazuje czego potrzebuje od nas osoba chora. Pokazuje też z czym osoba chora musi się zmierzyć. Ta książka powinna być podręcznikiem wsparcia dla osoby borykającej się nie tylko z depresją ale ogólnie z problemami zdrowia psychicznego. Bo to nie prawda, że zdrowie psychiczne jest mniej ważne, że można zjeść czekoladę albo zająć czymś myśli i jakoś to będzie.

Depresja to uśmiechnięty zabójca, uderzający wtedy gdy osoba chora sprawia wrażenie szczęśliwej. Bo jak mówią psychiatrzy - wtedy osoba chora ma siłę. W najgorszych momentach nie jest w stanie zrobić sobie krzywdy. Dlatego wspierajcie. Dbajcie i okazujcie wsparcie. Nie bagatelizujcie.