Dobrani recenzja

Jak żyje się w świecie, gdzie każdy twój ruch jest obserwowany, gdzie jesteś uzależniona od innych, nie możesz podejmować własnych decyzji? Gdzie ktoś narzuca ci swoją wolę, a ty nawet o tym nie wiesz.

Cassia jest jedną z wielu członkiń społeczeństwa. Żyje według zasad funkcjonariuszy, sama nigdy nie podjęła żadnej decyzji, a mimo to jest szczęśliwa. Dlaczego? Bo nie zaznała nigdy wolności.
Gdy nadchodzi dzień doboru dziewczyna poznaje swojego życiowego wybranka. Jest nim jej przyjaciel Xander, ale nagle na ekranie, gdzie wcześniej widniała jego twarz pojawia się nowa. Jest to twarz Ky'a. Przez to zdarzenie wszystko się komplikuje i nic już nie jest takie jak było wcześniej...

Zacznę od okładki, bo to ona gra istotną rolę w tej powieści. Przyciąga wzrok, hipnotyzuje swoim wyglądem i kusi tajemnicą. Jest idealnie ,,dobrana,,. Pasuje do treści i z wielką dokładnością odwzorowywuje ją. Przedstawia ona Cssie w społeczeństwie. Dziewczyna jest w nim zamknięta jak w szklanej kuli, której nie potrafi rozbić.

Co do treści to nie będę tutaj tworzyła epopei. Powiem krótko. Zawiodłam się. Nasłuchałam się i naczytałam tylu pozytywnych opinii, a to wszystko pic na wodę. Książka nie sprostała moim wymaganiom. Może dlatego, że tak bardzo chciałam ją przeczytać i nie potrafiłam usiedzieć w miejscu do puki nie dostałam jej do rąk. Nie wiem. Może powinnam ochłonąć trochę i za jakiś czas przeczytać ją jeszcze raz. Nie mam pewności, że wtedy moja opinia zmieniłaby się. Jednak na razie jest taka jaka jest.

Czytając ,,Dobranych" nie miałam żadnego kontaktu z bohaterami. Nie poczułam do nich mięty, byli tylko cieniami w całej tej historii. Czymś nieistotnym, zapomnianym. Przytłoczyła ich treść lektury i główny wątek, którym stało się społeczeństwo.

Nie wiem, czy kiedyś sięgnę po następne tomy. Może spróbuję. Jestem ciekawa jak autorka rozegra to całe zamieszanie, które sama sobie stworzyła.