Recenzja książki Walerian i Róża

Najpierw ich związek był grą, później jednym wielkim kłamstwem. Zdrady, intrygi, rodzinne tragedie. Witamy w świecie Waleriana i Róży.

Walerian jest przystojnym młodym hrabią, który mógłby mieć każdą kobietę, której zapragnie. Swoje serce podarował jednak wiele lat temu baronównie Angelice, która nie żywiła do niego tak silnych uczuć. Oddała rękę innemu - książęciu, z którym chłopaczyna nie mógł się równać. Całe szczęście z nieba hrabiemu spada Róża, wieśniaczka i córka hodowcy koni. Nie najlepsza partia, ale wystarczająca, by wzbudzić zazdrość w dawnej partnerce. Czy to ma szansę się udać? Która z kobiet zostanie ostatecznie żoną Waleriana?

Jest to chyba pierwszy romans, z którym mam do czynienia, gdzie w głównej mierze nie chodzi o uczucia kobiety, a miłosne refleksje mężczyzny. Walerian to typowy zagubiony prawiczek. Kierują nim żądze i popędy seksualne, z którymi nie potrafi sobie radzić. Zostaje przedstawiona nam przemiana głównego bohatera, który dzięki miłości przeistacza się z chłopca w mężczyznę. W pewnym momencie głowa mnie bolała od jego głupich poczynań, ale z drugiej strony są one tak ludzkie, że jeżeli chciałabym go za to zabić, musiałabym wybić sto procent zakochanych nastolatków. Nie jest to idealny bohater, ale nadal grzeszy większą inteligencją i nie jest takim zniewieściałym mami-synkiem (czytaj: ofermą) , jak Derwan (recenzja tutaj https://nakanapie.pl/recenzje/co-ma-wspolnego-facet-z-natura-natura-derwana).

Reszta postaci jest bardzo zero jedynkowa. Nawet Róża zdaje się kierować od początku jedną myślą i jedną cechą charakteru. Tak jak Walerian jest emocjonalną burzą, tak pozostałym potrafię określić w kilku słowach. Róża złote serce. Manipulatorska Angelika egoistka. Racjonalny Wiktor. Imprezowicz Karol. Zazdrośnica Emilka i tak dalej.

Nie oszukujmy się. Jest to romans - historia cukierkowo słodka, a niektóre wątki są podkoloryzowe, ale oto chodzi w tego typu książkach. W ten sposób mają sprawić nam przyjemność, a Ewelina C. Lisowska potrafi to perfekcyjnie wykorzystać. Chociaż każda jej historia zapowiada się prosto - spotkanie, flirt, romans, małżeństwo, kłótnia i happy end - zwroty akcji oraz pomysły na "dramy" przechodzą moje najśmielsze oczekiwania. Uwielbiam lekkie pióro tej autorki i to jak łatwo pochłania mi się jej twórczość. Odruchowo zaliczam romanse do kategorii czytadeł, ale gdyby powstawały tylko tak dobre czytadła, nie miałabym nic przeciwko.

Podoba mi się także, że jest to typowy romans, a nie chamski erotyk. Uczucia rodzą się stopniowo. Nie dostajemy już od drugiego rozdziału przypadkowego seksu, miłości od pierwszego wejrzenia aż po grobową deskę, co jest absurdalne. Emocje są dozowane, co nadaje autentyczności a nam łatwiej wczuć się w bohaterów.

Autorka nadal się rozwija, a już ma wielki potencjał i mam nadzieję, że kiedyś jej książki będzie znała każda fanka romansów.

Za książkę i kolejny raz miłą współpracę dziękuję autorce.