Pocieszycielka recenzja

Guy Des Cars - Pocieszycielka

-"Spotkałem ją naprawdę...To kobieta jedyna w swoim rodzaju. Nigdy jej nie zapomnę. G.C."-

Jeszcze nie miałam okazji przeczytać czegokolwiek spod pióra tego francuzkiego pisarza. Naprawdę nie zawiodłam się sięgając po tą książkę, gdyż okazała się ona bardzo być bardzo ciekawa. Szybko się ją czyta i wielka szkoda, że ma tylko 111 stron.
Poznajemy bardziej czy też mniej poruszające historie wielu kobiet, które wylądowały we francuskim więzieniu, przeznaczonym tylko dla pań.
Mamy tu więźniarki z wielu narodowości, natomiast same ich przestępstwa i zbrodnie zostały popełnione na terenie Francji. Po procesie lądowały w najbardziej znanym w kraju więzieniu.
Irlatka Maureen , Eliane Baurdy tzw. Baronowa, Solangé, Amerykanki - Laura i Daphné, Madam Catherine , Angélique, Irma i Alina - byłe prostytutki, a także wiele innych osób które pojawiały się w całej tej historii. Każda z nich, każda z tych kobiet zostały pokonane przez własną naiwność, przez chęć życia doświadczenia miłości, poprzez zdrady czy też usiłowanie wyjścia z ubóstwa.
Autor porusza wiele życiowych kwestii i pokazuje nam jak ludzie przez cały czas popełniają te same błędy. Niestety, nie wszyscy ich żałują. Sama postać głównej bohaterki książki tzw. "Pocieszycielki" bardzo mnie zaintrygowała. Do tej nie słyszałam jeszcze o takiej funkcji, ani nie miałam pojęcia iż takowa w ogóle istnieje .
Cała książka jest podzielona na trzy działy zatytułowane - Madame Clarie, Jarzmo Namiętności i "Mroczna Piękność"
Madame Clarie, a właściwie Clarie Verier ale od pięciu lat nikt się tak do niej nie zwracał. Kobieta wiele przeżyła w swoim 50 letnim życiu.
Miała wokół siebie przyjaciół, którzy ją rozumieli i nie oceniali. Sama akcja jest formą pamiętnika naszego autora. On sam poznał taką kobietę, której dedykował tą książkę.
To wydarzyło się naprawdę !
Zapraszam do lektury, naprawdę warto.
Moja ocena 10/10

"Życie potrafi robić miłe niespodzianki nawet tym, którzy nic już od niego nie oczekują"- str.52

"Gdzie zdarzyły się dwa nieszczęścia, będzie i trzecie " str. 80 ( Stare francuskie powiedzenie)