Czystokrwisty recenzja

Ann Dove w swojej debiutanckiej powieści "Czystokrwisty" stworzyła niezwykłe połączenie wampirycznej wojny i miłości, które wciąga czytelnika od pierwszej strony. Historia skupia się na dwóch postaciach, Kirze i Ivarze, którzy spotykają się przypadkowo i od razu odczuwają ogromne przyciąganie, nic o sobie nie wiedząc. Później spotykają się znowu, tym razem na polu bitwy i okazuje się, że są członkami wrogich sobie wampirzych klanów.

Przedstawiona w książce historia jest ciekawa, angażująca, ale za szybko się kończy. Nic dziwnego, bo autorka zmieściła ją na zaledwie 200 stronach. To mało w przypadku opowieści, w której człowiek zanurzy się całym sobą i która wciąga jak magnes, a taki właśnie jest debiut Dove. Wiodącym wątkiem w powieści jest wątek romantyczny. To centralny punkt historii, który prowadzi głównych bohaterów przez różne trudności, testując uczucie zakochanych na każdym kroku. Choć jest on nacechowany napięciem i konfliktem między bohaterami, został wykreowany z ogromną precyzją. Relacja między Kirą a Ivarem to typowa narracja "enemies to lovers", jednak napisana jest ona z wyjątkową dbałością o detale i emocje postaci. Relacja ta jest nasycona napięciem, niepewnością i konfliktem, pełna jest również pasji i silnych emocji. Zarówno Kira, jak i Ivar, muszą zmierzyć się z lojalnością wobec swoich rodzin i z wewnętrznymi konfliktami dotyczącymi uczuć do drugiej osoby i lojalności względem swojego klanu. To walka między miłością a lojalnością, a ich uczucie rozwija się w warunkach skrajnego zagrożenia i wojny, co tylko wzmacnia ich więź. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że chociaż powieść nasycona jest elementami romantycznymi i namiętnością między głównymi bohaterami, nie jest to literatura erotyczna, a wszystko co dzieje się między Ivarem a Kirą, zostało przedstawione z ogromną delikatnością i taktem.

Świat przedstawiony w książce zawiera elementy mitologii i ukazuje skomplikowany układ między wampirycznymi klanami. Jest to interesujący akcent, lecz tylko akcent. Ucieszyłby mnie fakt, gdyby wspomniane elementy mitologiczne były bardziej rozbudowane. Z jednej strony autorka umiejętnie wykorzystuje krótki format, koncentrując się na istotnych wydarzeniach i emocjach, bez zbędnego rozciągania fabuły. Udało jej się skutecznie przekazać historię w sposób zwarty, pozwalając czytelnikom zanurzyć się w świat postaci bez nadmiernego rozpisywania się. Z drugiej strony uważam, że można było bardziej rozwinąć niektóre wątki, bo ta historia aż się o to prosi. Szczególnie tyczy się to wątków pobocznych, związanych z postaciami drugoplanowymi, jak chociażby surowi rodzice Kiry i inni bohaterowie, którzy pojawiają się nagle w kolejnych częściach powieści czy zawiłe relacje społeczne wampirów. Wzbogaciłoby to kontekst głównych wydarzeń. Niektóre postaci drugoplanowe również mogłyby być bardziej rozwinięte, szczególnie ich motywacje, tło i wpływ na głównych bohaterów. Lepsza charakterystyka tych postaci mogłaby przynieść większy związek czytelnika z różnymi aspektami historii, a także więcej zrozumienia i emocji. Z kolei więcej informacji na temat historii klanów wampirów, ich powstania, ewolucji i poprzednich konfliktów mogłoby być wspaniałym tłem dla głównej opowieści. Wracamy więc do punktu, w którym stwierdzam, że ta historia jest zbyt krótka. Po prostu chciałabym więcej. Szczególnie od momentu, w którym Ivar i Kira uciekają, bo wtedy akcja zaczyna galopować bez opamiętania.

Powieść jest pełna dynamiki, zawiera wiele zwrotów akcji i nieoczekiwanych momentów, co dodaje jej intensywności i trzyma czytelnika w napięciu. Szczególnie jeden plot twist robi ogromne wrażenie. Totalnie niespodziewany, nagły i zasmucający. Musiałam po nim odłożyć książkę na jakiś czas, bo roztrzaskał moje serce w drobny mak. Sceny walki są opisane w sposób plastyczny, co podkreśla dramatyczność i intensywność sytuacji. Język, choć prosty, jest płynny i dobrze oddaje emocje oraz przeżycia bohaterów. Autorka zgrabnie operuje słowem, nie zaniedbując detali ani emocji postaci. Bohaterowie w "Czystokrwistym" stanowią serce i siłę napędową historii. Kira i Ivar, główni bohaterowie powieści, są swoimi przeciwieństwami, jednocześnie uzupełniają się nawzajem. Kira Ásbirningar to niezależna i silna wampirzyca, która wyrosła w środowisku wypełnionym wrogością między klanami. Jej postać jest pełna sprzeczności - mimo bycia potężną istotą, troszczy się o swoich poddanych i dba o relacje z ludźmi. To osoba, która stara się łączyć swoje wampirze dziedzictwo z empatią i dbałością o innych. W jej charakterze kryje się wrażliwość, która koliduje z surowymi oczekiwaniami jej rodziny. Postać Ivara Sturlunga jest złożona - jako potomek szlachetnego rodu Sturlungów ma zarówno skłonność do intryg, jak i zdolność do głębokiej lojalności. Jego wybuchowy charakter i determinacja kontrastują z tajemniczymi elementami, które stoją za jego postawą wobec wampirzej wojny. Różnorodność cech charakteru Kiry i Ivara sprawia, że czytelnicy emocjonalnie angażują się w ich losy. Ich wzajemne relacje, napięcia, i przede wszystkim ewolucja postaci na przestrzeni historii przyciągają uwagę i skłaniają do śledzenia ich losów z zapartym tchem.

Wampiry zostały przedstawione w powieści w sposób kreatywny, świeży i oryginalny, a jednocześnie mieszczą się w klasycznym wyobrażeniu o tych istotach. Chociaż nadal posiadają cechy charakterystyczne dla wampirów, takie jak długowieczność (fajnie pokazana w książce na tle zmieniających się czasów, w których toczy się akcja), siła i pragnienie krwi, to ich przedstawienie jest odświeżające i innowacyjne. Autorka wprowadza własne elementy do znanych nam klasycznych wyobrażeń o wampirach, łącząc je z nordyckimi wierzeniami i kulturą. To sprawia, że wampiry w tej powieści zyskują unikalny kontekst, a ich funkcjonowanie w świecie oraz ich społeczne struktury są bardziej złożone niż w tradycyjnych opowieściach o wampirach. Wampiry są tu podzielone na różne klany, które rywalizują ze sobą, co odzwierciedla strukturę społeczną. Ich długowieczność i siła są mocno eksponowane, a ich relacje z ludźmi i między sobą wprowadzają nowe aspekty w interpretacji wampiryzmu.

"Czystokrwisty" to krótka (w moim odczuciu zbyt krótka), ale wciągająca powieść o wampirach, która skupia się na relacji między głównymi bohaterami, wplecionej w kontekst wampirycznej wojny. Chociaż istnieje potencjał do rozbudowy niektórych aspektów fabuły, książka zgrabnie opowiada historię, w której czytelnicy znajdą wiele emocji, dynamiki i napięcia, co czyni ją fascynującą lekturą dla fanów wampirycznych opowieści i romansów.