Warszawianka recenzja

Pewnej listopadowej nocy, w jednym z warszawskich domów uciech, zostaje zamordowany znany i powszechnie szanowany adwokat. Sprawa jest zarówno tajemnicza, jak i bulwersująca, gdyż skandaliczne okoliczności tego zdarzenia rzucają głęboki cień na reputację rodziny Rapackich. Rozwiązania zagadki podejmuje się młody, ambitny rosyjski śledczy. Los okazuje się przewrotny, gdyż tam, gdzie nie powinno pojawić się uczucie, wybucha ono z niespodziewaną i trudną do opanowania siłą.

Powieść Idy Żmijewskiej to intrygująca mieszanka kryminału i powieści historyczno-obyczajowej. Znajdziemy w niej wątki polityczne, wzbogacone rozbudowanymi opisami sytuacji politycznej Polski w drugiej połowie XIX wieku. Autorka w sposób niewymuszony, typowy dla powieści, ukazuje również proces przemian mentalności społecznej. To, co kiedyś uznano by za niewybaczalny skandal rujnujący reputację całej rodziny i skazujące ją na społeczny ostracyzm, w 1885 roku było, owszem, powodem do plotek, jednak nie wykluczało już (szczególnie kobiet) z towarzystwa. Przykładem jest postać Leontyny, która związała się z socjalistą. Choć ich związek był szeroko komentowany i spotykał się z różnorodną argumentacją, nie skazywał dziewczyny na całkowite zerwanie kontaktów z konserwatywnym światem.

Podoba mi się konstrukcja bohaterów, bowiem jest nieoczywista. Postaci mają temperament, ale nie są wolni od przywiązania do konwenansów czy różnorakich dylematów. Mimo wszystko jednak walczą o swoje, co tworzy ciekawą fabułę. Doceniam również, że wątek miłosny nie dominuje całej treści.

Największym jednak plusem w tej mieszance gatunków jest wątek kryminalny. Prowadzone przez Aleksandra Woronina śledztwo było naszpikowane niewiadomymi i często po prostu stawało przed murem nie do przebicia. Dzięki wielu zmiennym nie dało się do końca określić, kto jest mordercą, a to chyba najlepiej oddaje jakość kryminału.

„Warszawiankę” jako całość oceniam na 7/10. To przyjemna lektura z dobrze wykreowanymi bohaterami, zawoalowaną intrygą kryminalną i typową historyczną obyczajówką. Dobrze, że to dopiero tom pierwszy. Z przyjemnością sięgnę po kolejną część przygód Aleksandra i Leontyny.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl