Bezsilna recenzja

Co myślisz o książkach, które są "zainspirowane" innymi?

"Bezsilna" to zlepek wielu historii, które prawdopodobnie znasz. Czy warto zatem po nią sięgać?

W tej książce jest dużo nawiązań i sytuacji niemal identycznych do Igrzysk Śmierci. Na moje oko zbyt wiele, przez co historia Kaia i Paedyn straciła na oryginalności. Wprawiony czytelnik fantastyki znajdzie również kopie zdarzeń z Dworu Srebrnych Płomieni i Harry'ego Pottera. Rozumiem, że w obecnych czasach nie jest łatwo wymyślić coś nowego, ale czy dobrym pomysłem jest perfidne kopiowanie innej twórczości?

Akcja opisana jest w dwóch perspektywach; Kaia i Paedyn. Oboje lgną do siebie niemal od pierwszych stron i autorka zapewne chciała zrobić z ich relacji enemies to lovers, ale... Pomimo tego, że Pae ciągle nazywała Kaia zarozumiałym draniem i niby go nienawidziła, to ja tak szczerze nie zrozumiałam powodu jej niechęci do niego. Cały ten romans wydawał mi się sztuczny, naciągany, a chemia między nimi była ubrana tylko w piękne i emocjonalne słowa.

Nie będę jednak ciągle narzekać, bo muszę pochwalić system magii stworzony przez autorkę. Podobało mi się to, że było wiele rodzajów magii, każdy z nich rządził się swoimi zasadami i miał swoją nazwę - wydaje mi się, że była to naoryginalniejsza część fabuły w tej książce.

W "Bezsilnej" pojawił się mój ukochany wątek trójkąta miłosnego i mogłam oderwać się od Kaia (który był mi całkowicie obojętny) i zauroczyć się w jego bracie. Kitt jest dla mnie najlepiej stworzoną postacią w tej książce - wydawał się realny, nie czarował Pae pustymi słowami i wzbudzał we mnie sympatię dzięki swojej prostocie.

Ta książka potrafiła wciągnąć i zahipnotyzować czytelnika. Można było naprawdę miło spędzić przy niej czas, więc nie jest to też pozycja, którą wszystkim bym odradzała, bo jednak ma coś do zaoferowania czytelnikowi :)

Czy warto zatem sięgnąć po tę książkę?
TAK - jeśli dopiero zaczynasz przygodę z fantasy.
NIE - jeśli fantasy to Twoje drugię imię.

[współpraca reklamowa z Wydawnictwem Uroboros]