Recenzja książki Spójrz na mnie

Szkoda,wielka szkoda.Spodziewałam się czegoś lepszego ,a niestety spotkało mnie wielkie rozczarowanie. Zaczęło się intrygująco i trwało jedną krótką chwilkę. 

Maria-prawniczka,pochodzi z dobrego domu. Jej rodzina była przykładem na to że im się powiodło. Cała rodzina przybyła z Meksyku do USA bez grosza przy duszy,nie znając języka czuła się obco w nowym miejscu i była jedną z nielicznych,którzy spróbowali w ten sposób poprawić swój byt. Po pewnym czasie z zaoszczędzonych pieniędzy postanawia otworzyć restauracje z kuchnią meksykańską. Szybko zdobywa popularność dzięki pysznym domowym posiłkom. Dziesięć lat później po powrocie do rodzinnej miejscowości Maria, w przedziwny sposób poznaje Colina.

Colin. Od początku nie miał łatwo. Był niechcianym dzieckiem swoich rodziców. Ci nie okazywali większej uwagi chłopcu,nie starali się wychować go w atmosferze miłości,nie wpoili mu żadnych zasad i wartości. Przekazywany z rąk do rąk kolejnych opiekunek nie wiedział czym jest miłość,przywiązanie,szacunek czy przyjaźń. Nikt nie wytłumaczył mu co dobre,a co złe. Z biegiem czasu zaczął przysparzać kłopotów swojej rodzinie i otworzył kartotekę na policji. Miał kłopoty z agresją połączone z ADHD co pchnęło jego rodziców do podjęcia decyzji o umieszczeniu go w szkole wojskowej. Zaliczył wiele takich szkół i w żadnej nie zagrzał długo miejsca. Pewnej deszczowej nocy los postanawia uśmiechnąć się do Colina. Stawia na jego drodze śliczną dziewczynę o imieniu Maria.

Moment w którym Colin poznaje Marię kończy moje zainteresowanie powieścią. Para zakochuje się w sobie w expresowym tempie. Nie zdążyłam zarejestrować nawet kiedy to było. Zadaje sobie pytanie skąd ta ich miłość? gdzie ten żar i namiętność,gdzie to rozciągnięte w czasie pełne uroku poznawanie siebie? gdzie to przekomarzanie się,gdzie intensywność tych pierwszych chwil,która towarzyszy pierwszej fazie związku? Z bólem serca stwierdzam,że zabrakło mi wielu rzeczy w rodzącym się między bohaterami uczuciu. A szkoda,bo wątek zakochiwania się został zepchnięty na bok,zapomniany. Długo przyszło mi czekać na coś godnego uwagi,co by przyspieszyło moje czytanie tej powieści. Doczekałam się niezłej intrygi i towarzyszyły mi rozmaite emocje podczas poznawania opisanych zdarzeń. Zanim jednak do tego doszło wynudziłam się ogromnie. Dodałam gazu by poznać jak myślałam zaskakujące zakończenie i tu znowu spotkał mnie zawód. Porażka biła po oczach. Zakończenie przewidywalne i nudne. Coś tu nie zagrało,czegoś zabrakło. Miałam wrażenie,że środek książki był pisany na siłę,autor spanikował i rzucił się na głęboką wodę  zdając się na łut szczęścia bez planu co dalej. Zaowocowało to słabym zakończeniem i niską oceną książki za stratę czasu.