Co zrobi Frania? Asertywność recenzja

Frania to dziewczynka taka, jak inne w jej wieku.
Bawi się, odwiedza przedszkole, odkrywa swoje możliwości a przy tym na kartach książki uczy się różnych niesamowicie potrzebnych cech!

Bohaterka serii "Co zrobi Frania?" autorstwa Barbary Supeł to opowieść o jej perypetiach i wewnętrznych odczuciach, które rządzą dziecięcym postrzeganiem.

W tym przypadku trafiła do nas najnowsza część "Asertywność".

A co to tak właściwie jest?
Napewno nie raz już mieliście z nią do czynienia. Przecież to jedna z cech, która tworzy nad oddzielną jednostką, która posiada własne zdanie I umiejętnie je wyraża. Dziecko w pewnym momencie życia dojrzewa do samodzielnych decyzji i uczy się je komunikować.
Warto zgłębić wiedzę, która pozwoli nam jako rodzicom właściwie poprowadzić i wesprzeć maluchy a także dziecku- na swobodne wyrażenie.

Tym razem historia dzieje się podczas urodzin starszego brata, Ryszarda. W kolejnych rozdziałach odkrywamy problemy z jakimi może spotkać się dziecko w komunikacji między rowiesnikami a także dorosłymi. Frania odrywa, że odmowa może być czymś naturalnym a granice stawiamy sami, zależnie od naszych chęci. Książka wskazuje, że są decyzję, które dziecko może i powinno podejmować samodzielnie.
Aż w końcu: daje ulgę.
To co czujemy czyli, wstyd, rozczarowanie czy niepewność to normalne uczucia a to, że nie spełniamy oczekiwań innych zupełnie nam nie umniejsza.

Ogromnie podoba mi się zgrabnie poprowadzona narracja, która podkreśla decyzyjność dzieci i emocje. Frania, która nie chce się podzielić sprawia, że martwimy się jak poradzi sobie w tej trudnej wymianie zdań.
Anielka, która nie potrafi jeszcze doskonale się komunikować przeżywa to bardzo intensywnie.
Król Ryszard z kolei jest zawiedziony, że nie ma pełnej władzy nad poddanymi.

Całość podkreślają urocze ilustracje stworzone przez Agatę Dąbkowską, która po raz kolejny przyciaga dzieci barwą i pomysłem na edukujących bohaterów.

Treści, które niosą naukę, to coś czego potrzeba nam rodzicom w świecie, który kierowany jest pędem. A kiedy przy tym dziecko kocha ta alternatywę?

Myślę, ze właśnie wtedy publikacja literacka odnosi sukces i tak właśnie jest w przypadku Frani.