Grzechy mojej siostry recenzja

Nie da się zapomnieć o przeszłości. Zamknąć za sobą drzwi i nie przejmować się tym, co było kiedyś. Pewne sprawy wracają jak bumerang. Wspomnienia dopadają nas w momencie, w którym zdaliśmy sobie sprawę, że to już jest za nami. Pozorny spokój zostaje zakłócony. Pojawia się chaos, ból i strach. Zmora pojawia się w progu, prosząc o ratunek.

„Grzechy mojej siostry” to pozycja, która wymyka się poza klasyczne ramy thrillerów. Mamy tutaj historię dwóch sióstr, które na skutek rodzinnej tragedii zrywają ze sobą kontakt. Jednak po kilku latach ich drogi ponownie się splatają w najmniej oczekiwanym momencie.
Sam pomysł na fabułę jak najbardziej na plus. Tajemnice, niewyjaśnione sprawy sprzed lat to jest to, co w książkach tego gatunku lubię najbardziej. Jakie było moje zdziwienie, kiedy niemal przez pół lektury czytałam o przemocy domowej. Nie było tam akcji, napięcia, momentu grozy. Był za to opis terroru i scen molestowania głównej bohaterki. Tak naprawdę dopiero po przeczytaniu pierwszej części coś zaczęło się dziać. To coś również było marne. Miałam poczucie, że najważniejszy wątek został przyćmiony przez dzieciństwo kobiety. Wszystko działo się na zasadzie promocji na karpia w niemieckim sklepie. Wszyscy czekają z niecierpliwością, na otwarcie drzwi, po czym okazuje się, że rzucili tylko dwie sztuki. Analogiczną sytuację mamy w „Grzechach mojej siostry”. Wielkie oczekiwanie i nagle bum niczego nie ma więcej.

I to dosłownie, bo dalej jest tylko gorzej. Nie wiadomo skąd nagle pojawia się postać Dawida. Wyskakuje niczym Filip z konopi. Zakończenie to chyba najlepsza część pozycji. Choć przyznam, że sposób poprowadzenie tematu pozostawia wiele do życzenia. Niby mamy tutaj zwrot akcji. Jednak nie zrobił on na mnie wrażenia. Ot zdarzył się i tyle.

Patrząc, na oceny na portalach zastanawiam się, o co tyle szumu. Chyba jestem jedyna, której opowieść nie przypadła do gustu. Oprócz wątku molestowania, który został bardzo dobrze i obrazowo opowiedziany nie znalazłam nic, co przykułoby moją uwagę na dłużej. Szkoda, bo zapowiadał się bardzo dobry thriller psychologiczny.