Recenzja książki Nagranie

„Wiem, że zgrzeszyłem i wiem, że to, co mnie spotkało jest jedynym dobrem, jakie mogłem wyrządzić na tym świecie.” Już sam ten cytat sprawia, że czuję się nieswojo. A jeszcze więcej czyni reszta książki, czyli „Nagranie” Małgorzaty Falkowskiej.
W krótkim czasie zaginęło pięciu młodych mężczyzn. Jedyną poszlaką są przesyłki, które dostają rodziny zaginionych. Znajduje się w nich kartka świąteczna i płyty z filmikami, w których przekazywana jest tajemnicza wiadomość. Toruński komisarz Maciej Gorczyński szybko odrywa, że ma do czynienia z seryjnym mordercą. Włącza on do sprawy zaprzyjaźnioną jasnowidz Sylwię Trojanowską. Nietypowy duet musi jak najszybciej rozwiązać sprawę zaginięć. Z czasem poszlaki prowadzą do bydgoskiej fundacji LifeTrans, założonej przez jednego z profesorów Collegium Medicum.
Książkę, o dziwo, czytało mi się bardzo szybko. Od jakiegoś czasu jestem uprzedzona do polskich kryminałów i do tego też podchodziłam dość ostrożnie, ale szczerze mówiąc mile się zaskoczyłam. Naprawdę mnie wciągnęła! Autorka serwuje w „Nagraniu” historię, która ma miejsce blisko mojego miejsca zamieszkania, przez co o wiele łatwiej było mi wgryźć się w fabułę. Do tego pisarka postawiła na krótkie rozdziały, za co u mnie zawsze dostaje się plusa. Zmienna narracja dodatkowo sprawiła, ze książkę wręcz połknęłam.
Pomysł z przesyłkami był naprawdę intrygujący i oryginalny. Akcja nie była jakaś specjalnie dynamiczna, ale styl pisania autorki sprawił, że trudno było odłożyć książkę na bok. Jeśli chodzi o bohaterów nie są oni kryształowi, policja jest czasem ślamazarna (coś nowego od detektywów z szóstym zmysłem!). Duet Gorczyński-Trojanowska mnie nie zachwycił, a sama jasnowidzka działała mi czasem na nerwy. Komisarz w sumie nie był lepszy, ale jego sytuację rodzinną mogłam odbierać dość osobiście – niemniej nie rozumiałam motywów jego zachowania.
„Nagranie” było pierwszą przeczytaną przeze mnie książką pani Falkowskiej. Jest to lekki kryminał z wątkiem miłosnym w tle oraz z bardzo rozbudowaną częścią obyczajową. Książka może się podobać, bo jest przystępną pozycją i szybko się ja czyta. Taka idealna pozycja na oderwanie się. Na pochwałę zasługuje również promocja książki. Dawno takiej nie widziałam i nadal jestem nią zachwycona!