Ślad anioła recenzja

Pierwsza książka z targów Vivelo przeczytana, na pierwszy ogień poszedł Ślad Anioła Pani Vanessy Możdżer.
Jakie mam wrażenia?

Q: Czy wierzysz w przeznaczenie?

Od takich słów zaczyna się historia Mariusza, prawnika, mężczyzny, który dość sceptycznie podchodzi do przeznaczenia, a raczej w nie nie wierzy. Pewne sytuacje, zmienią jego podejście.
Sama zastanawiam się, czy wierzę w nie, czy nie? I wierzę, w to, że nie przez przypadek spotykamy w swoim życiu konkretne osoby.
Mijamy codziennie setki osób i z tą sto którąś zdarzy nam się przeciąć drogi, czasem nawet będziemy szli razem kawałek, czasem dłuższy, innym razem krótszy.
I takie spojrzenie na ten temat jest interesujące, przynajmniej dla mnie.

Jednak?

Mnie Autorka nie przekonała do historii Mariusza.
Jak on był sceptykiem w związku z przeznaczeniem, ja nim jestem w związku z historią opisaną w Śladzie Anioła.

Los, przeznaczenie to dość często poruszany temat w filmach, w książkach jest rzadszy, (jak na moje oko) i jest to wdzięczny pomysł na powieść.
Za to gratulacje dla Autorki, za dostrzeżenie motywu. Podobało mi się też sporo cytatów z historii, są bardzo mądre, przenikające i skłaniające do przyjrzenia się pewnym sprawom w życiu.
Co do mnie nie przemówiło?
🌸Sposób ukazania historii, rozdziały były dla mnie niczym mikro-opowiadania, pierwsze 5-6 rozdziałów było dla mnie jak cięcie, nie mogłam złapać kontynuacji poza przewijającymi się gdzieś bohaterami, którzy utrzymywali ciąg powieści.
🌸Byłam zdezorientowana, każda przerwa powodowała, że wybijałam się z czytania.
🌸Historia dla mnie jest nierealna, nie uwierzyłam Autorce.
🌸 Za dużo bohaterów, za dużo wątków, dla mnie to jak ucieczka od głównego motywu.
🌸Załamanie linii czasowej, zbyt szybkie zmiany czasu, a innym razem bardzo długie osadzenie w teraźniejszości bohaterów, też zgubiłam się ze dwa razy.

Książka ma ciekawą koncepcję, motyw, ale nie do końca wykorzystany.
Wydawało mi się na początku, że Pani Vanessa zupełnie inaczej ukaże przenikanie się postaci, wątków. W pewnej chwili można zauważyć, że historia zostaje opisana według pewnego schematu, w pewnym momencie był dla mnie widoczny, że domyślałam się przebiegu kolejnych wątków. Autorka ma przyjemny styl pisania i dobrze się czyta. Przemyca wiele dobrych myśli, które zostają w głowie i motywują.
Przesłanie na plus. Zawrócenie uwagi czytelnika na działanie dobrych słów i drobnych gestów, jest bardzo ważne i istotne. Sama staram się dzielić takimi słowami, wierzę, że mają moc. Trzymam kciuki za kolejne powieści! Dajcie szansę książce, bo pomysł jest interesujący.