Wiosna w Różanach recenzja

Z twórczością Bogny Ziembickiej zapoznałam się jakiś czas temu, czytając ,,Drogę do Różan”, która, niestety, mnie nie zachwyciła. Ciekawa jednak byłam, jak autorce, rodowitej krakowiance, udały się dalsze losy Zosi Boruckiej, Krzysztofa Doliwy, a także ich nienarodzonego jeszcze wówczas dziecka. Tym chętniej więc sięgnęłam po ,,Wiosnę w Różanach”.

Związek Zosi i Krzysztofa wciąż kwitł, sama kobieta, spodziewająca się dziecka czuła się dobrze i z każdym dniem kwitła. Cały czas przebywała w Krakowie, gdzie odwiedzała ją jej przyjaciółka, Marianna Milejko, która postanowiła schudnąć. Po jednej z wizyt na zajęciach spotkała swoją znajomą ze szkoły, Oszkę, z którą odnowiła znajomość. Jak się okazało nieśmiała dziewczyna od zawsze lubiła Mariannę, jednak bała się z nią bliżej poznać. Tymczasem niania Zosi, Zuzanna Hulewicz, mająca już ponad 80 lat coraz gorzej się czuła. Czy już nadszedł jej kres? Jak Zosia poradziła sobie w nowej sytuacji, jaką przygotowało dla niej życie?

Muszę przyznać, że z tą książką było podobnie, jak z poprzednią. Z początku zupełnie nie mogłam wczuć się w nią, przeczytałam kilkanaście stron, odłożyłam, za kilka dni ponownie po nią sięgnęłam. Na początku czytając po kilkadziesiąt stron jakoś brnęłam dalej, aż w końcu przepadłam. Pozycja tak mnie wchłonęła, że przeczytałam ją całą jednego dnia, bo nie potrafiłabym zasnąć, nie poznawszy końca tej opowieści. Już teraz jestem ciekawa, jak potoczą się losy dalszych bohaterów, bowiem kolejny tom o Różanach znajduje się w przygotowaniu.

W środku znalazło się także kilka, czy nawet kilkanaście przepisów na proste dania, które z pewnością kiedyś wypróbuję. W tej części poznaliśmy także losy niani z wczesnych lat młodości, o których nigdy nikomu nie opowiadała. Co się wtedy wydarzyło i jak to wpłynęło na dalsze jej życie? Dzięki nowym znajomościom Marianny życie Zosi odmieniło się o 180 stopni, poznała kogoś, o kim słuch dawno temu zaginął. Czy jednak ta znajomość okazała się warta uwagi?

Dziewczyna przeżyła także różne perypetie miłosne. Jak zwykle, wokół niej kręciło się wielu adoratorów. Co w związku z tym stało się z Krzysztofem, jej ukochanym? Którego z nich wybrała Zosia, i co najważniejsze, czy była szczęśliwa? Na te pytania poznacie odpowiedź, zapoznając się z ,,Wiosną w Różanach”, którą Wam polecam. Może nie jest to rewelacyjna literatura, ale na miłe spędzenie popołudnia spełni się doskonale.

Moja ocena : 7/10