Jadwiga z Andegawenów Jagiełłowa Album rodzinny recenzja

Książka 'Jadwiga z Andegawenów Jagiełłowa' podzielona jest na 4 części, w których kolejno z perspektywy siostry Marii, pierwszego dziecięcego męża Wilhelma, następnie Jagiełły, aż wreszcie skryby, poznajemy postać Jadwigi. Każde z nich inaczej widziało Jadwigę, każde dostało 'część' jej, ale miałam wrażenie, że ona sama wymykała się wszystkim.
Troszkę jestem uprzedzona do tego imienia, bo Jadwigi, które znam to jędze, które lubią być naj: najświętsze, najbardziej ponętne itd... Troszkę czułam się zawiedziona tą książką, bo miałam wrażenie, że nie dotarła ona do duszy Jadwigi, tak jak inne książki Autorki. Miałam wrażenie, że autorka doszła do wniosku, że Jadwigi nie da się poznać, że można mieć o niej tylko szczątkowe zdanie, zależne od sytuacji, od osób, z którymi miała do czynienia. Jadwigi 'w realu' jakie znała, też takie są, więc może pani Lesiak miała rację?
W ogóle, odmiennie niż wcześniejsze portrety władczyń, Jadwiga nie jest opisywana od wewnątrz. Przypomnę, albo poinformuję, że książki pani Lesiak o królowych pisane były narracją wewnętrzną, opisywały co się dzieje w postaci Dobrawy, Cecylii, Anny Jagiellonki, ale udało się Jej pokazać tragizm i patologię późnośredniowiecznych i renesansowych rodzin królewskich: chłód emocjonalny, walka o władzę, okrucieństwo, często w zasięgu rodzeństwa albo innego bliskiego pokrewieństwa, dziecięce małżeństwa, pokładziny ocierające się o pedofilię, samotność władców i ich ciągły strach o swoje życie, to udało się autorce wspaniale. Trochę się nie dziwię, że Jadwiga uległa emocji ku Wilhelmowi, ale nie zgadzam się z blogerami, którzy piszą o żalu za wielką miłością Jadwigi. Była to miłostka, jaką nastolatki przeżywają i szybko się z niej leczą. Inna sprawa to problem historyków zastanawaiających się, co by było, gdyby Jadwiga wybrała opcję habsburską. Ale myślę, że w tak poważnej sprawie nie pozostawiano decyzji młodej nastolatce, nawet nastolatce dzierżącej koronę. Może obawy Polaków przed tą dynastią były słuszne? Kto zgadnie co by było, gdyby.
Podsumowując, książka jest bardzo ciekawa, ale brakowało mi wniknięcia w postać Jadwigi, to zatrzymanie się przed jej tronem.