Influencerka recenzja

Facebook, instagram, tik-tok, snapchat… to tylko kilka serwisów social media, które znam. Dane są nieubłagalne – social media to pożeracz czasu, prowadzący niekiedy do uzależnienia. Ostanie dwa pandemiczne lata przekonały do nich nawet nieprzekonanych, gdyż te platfomy dają substytut więzi społecznych. Mediów społecznościowych w Polsce używa 25,9 mln osób, czyli 68,5% populacji kraju. Statystyczny Polak (w wieku 16-64 lata) spędza w internecie 6 h 44 min na dobę, w tym 2 h w mediach społecznościowych. (https://empemedia.pl/social-media-w-polsce-2021-nowy-raport/)

Instagram to nie tylko miejsce gdzie za pomocą zdjęć i hasztagów dzielimy się swoim życiem, publikując potrawy, podróże, zwierzęta i dzieci. To również platforma, która służy do zarabiania, arena dla marek, sponsorów i reklam. Pisarski duet Collette Lyons i Paula Vitos wydający pod pseudonimem Ellery Lloyd obnażają kulisy działania instagrama.

Emmy Jackson prowadzi konto parentingowe. Jej dwójka dzieci to często twarze charakterystycznych instagramowych kafelkó1), często goszczą na profilu Najnajmamy. Jeśli uważacie, że instamatki i instaojcowie pokazują jak jest w rzeczywistości – możecie być w błędzie. Często bałagan w domu jest pozorowany, a plamy po jedzeniu modelowane. Wycieczki – sponsorowane. Zachwalane produkty – prezenty od sponsorów. Przyjęcia urodzinowe dla dzieci – zasługa partnerów. Teoretycznie Emmy wykorzystuje swój profil do pokazywania codziennych i trudnych uroków macierzyństwa: ciągłego niewyspania, bałaganu czy braku wolnego czasu. W rzeczywistości jej życie zdecydowanie różni się od tego wykreowanego.

„Influencerka” brutalnie i bez owijania w bawełnę obnaża funkcjonowanie dużych kont (Najnajmamę śledzi ponad milion użytkowników). Naprzemienna narracja obojga małżonków pozwala dobrze poznać ich spojrzenie na całą sytuację. Jestem ciekawa czy przy pisaniu role zostały podzielone na część damską i męską? Kreowanie wizerunku, który nie istnieje, sprzedawanie prywatności w zamian za prezenty i wakacyjne wyjazdy. Sztuczne życie, sztuczni ludzie ze sztucznymi emocjami, w sztucznym świecie

Drugą warstwę w powieści stanowi wątek o zabarwieniu sensacyjnym – w mojej ocenie kompletnie nieudany i zbędny. Zbyt dużo informacji podanych wprost, co odebrałam jako lekceważenie czytelnika.

Dla wielu czytelników, szczególnie tych którzy dorastali bez internetu, zjawiska opisane w „Influencerce” mogą nie mieścić się w głowie. To gorzka prawda, fragment współczesności. Jako thriller – mówię „nie”. Jako powieść o drugiej twarzy social mediów - mówię „tak”. To świetna powieść, napisana całkiem sprawnie (widoczny research?), a jednoczenie bardzo przykra. Zwierciadło czasów, szkoda że z prawdziwym obrazem.



Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Marginesy