Wdowi grosz recenzja

Wrzeciono Boga. Wdowi grosz

Autor: @asach1 ·1 minuta
2023-06-21
Skomentuj
12 Polubień
„ Zwycięstwo ma wiele twarzy, ale zawsze smakuje tak samo.” (str.123)

Dwudziestolecie międzywojenne. Dalsze losy bohaterów sagi „ Wrzeciono Boga”, teraz już dorosłych ludzi, strażników polskości, uczestników powstań śląskich. Wiele postaci i wydarzeń opisanych w książce jest fikcyjnych, ale są też autentyczne postaci i zdarzenia. Akcja toczy się w roku 1919, 1921 i w 1935.

Teofil po ukończeniu 16 lat podejmuje pracę w kopalni, ale nie była ona jego celem na przyszłość, był też kurierem w Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Na krótki czas przeniknął do niemieckiej organizacji działającej przeciwko powstańcom śląskim. Brał udział w powstaniach śląskich, wkręcił się do ułanów. Miał też krótki epizod aktorski.

Później pracował jako woźny złota rączka w szkole i dokarmiał świnie. Praca nie dawała mu satysfakcji. Jako dowódca oddziału powstańczego organizował akcje które miały osłabić działania organizacji niemieckiej. W jego małżeństwie niezbyt dobrze się działo. Ledwo wiązali koniec z końcem, co też wpływało na ich osobiste relacje. Był rozczarowany obecnym życiem i z radością i żalem wracał do przeszłości. Bardzo się zmienił na niekorzyść. Już nie był tym zabawnym chłopcem, który ciągle pakował się w kłopoty i zbierał cięgi z każdej strony.
Teraz „ żył jak niewolnik, więzień iluzji, którą sam zaprojektował, którą sam stworzył i w której sam siebie pogrążył.” (str.298)

Tyle poświęcił rzeczy dla polskiej sprawy, a nic mu z tego nie przyszło. W postaniach liczono się z nim, szanowano go, powierzano zadania. Miał do spełnienia misję. Teraz był rozgoryczonym, zmęczonym człowiekiem, który wegetował. Ciągle chciał naprawiać świat. Zaopiekował się chłopcem, który przypominał jego samego z młodości, zastraszany, poniżany, bity. Był wyczulony na ludzka krzywdę. Dylematy z jakimi borykał się Teofil. Czy dotrzymać przyrzeczenia danego żonie i zaprzepaścić część swojego życia. Czy kontynuować swoją walkę niszcząc małżeństwo. Dla niego najważniejszymi sprawami były honor, szczerość i wolność.

To także książka o zawiedzionych nadziejach, szukaniu akceptacji, gorzkich konsekwencjach niewłaściwych wyborów, o smaku zemsty, która miała różne oblicza, goryczy porażki, znęcaniu się nad kimś kto nie przynależał do społeczności, małżeńskich problemach.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-06-21
× 12 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wdowi grosz
Wdowi grosz
Andrzej H. Wojaczek
7.6/10
Cykl: Wrzeciono Boga, tom 2

Dwudziestolecie międzywojenne. Teofil Kłosek – weteran powstań śląskich, zaprawiony w boju ułan i zasłużony działacz niepodległościowy – jest rozczarowany rzeczywistością wolnej Polski. Nuży go prac...

Komentarze
Wdowi grosz
Wdowi grosz
Andrzej H. Wojaczek
7.6/10
Cykl: Wrzeciono Boga, tom 2
Dwudziestolecie międzywojenne. Teofil Kłosek – weteran powstań śląskich, zaprawiony w boju ułan i zasłużony działacz niepodległościowy – jest rozczarowany rzeczywistością wolnej Polski. Nuży go prac...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„Wdowi grosz” to drugi tom serii „Wrzeciono Boga”, które polecam z całego serca. Są takie książki, które czytasz i nagle oczy zachodzą ci łzami ze wzruszenia i tutaj było tak samo, jak przy pierwszym...

@book_matula @book_matula

Wszystko przez okładkę. Dwa zdjęcia, przedzielone tytułem. Na górze widzimy parę zakochanych, na dole panoramę robotniczego miasta. Para zakochanych – prawdopodobnie z klasy proletariackiej, ubrana w...

@adam_miks @adam_miks

Pozostałe recenzje @asach1

Sanatorium Zagłada
Sanatorium Zagłada

" Gentlemen winien traktować los z wyrozumiałością, a wtedy i los wyrozumiałością będzie mu odpłacał." (str.15) "Sanatorium Zagłada" to poruszająca i wielowymiarowa opo...

Recenzja książki Sanatorium Zagłada
Szkoda, że cię tu nie ma
Szkoda, że cię tu nie ma

" W kryzysie szukamy schronienia w bezpiecznej przystani." (str.318) Jest to poruszająca i refleksyjna opowieść, która zabiera nas w podróż nie tylko na Galapagos, ale ...

Recenzja książki Szkoda, że cię tu nie ma

Nowe recenzje

Epi. Nie pozwól mi upaść
Epi
@tomzynskak:

Czy można nauczyć się kochać siebie, kiedy twoje własne ciało zdaje się być twoim największym wrogiem? „Epi. Nie po...

Recenzja książki Epi. Nie pozwól mi upaść
Książę z Jemenu
Miłość nie zna płci
@WioletaSado...:

"(…) skąd w ludziach bierze się tyle nienawiści, nietolerancji na wszystko, czego nie znają? Zwłaszcza wobec ludzi". ...

Recenzja książki Książę z Jemenu
Nie jestem jak ojciec
Nie jestem jak ojciec
@kasiasowa1:

📚 „Nie jestem jak Ojciec” – recenzja, która boli, ale musiałam ją napisać Są książki, które się po prostu czyta. Ale s...

Recenzja książki Nie jestem jak ojciec
© 2007 - 2025 nakanapie.pl