Wszystkie dzieci Louisa recenzja

Wszystkie dzieci Louisa

Autor: @Misteriosa ·2 minuty
2021-03-21
Skomentuj
3 Polubienia
Kamil Białuk przedstawia czytelnikowi historię ponad 200 osobowej „rodziny”. „Rodziny” ponieważ rodzeństwo jest ze sobą spokrewnione tylko poprzez dawcę nasienia.

Ten sam mężczyzna przez lata oddawał spermę do banku nasienia i przyczyniał się do narodzin kolejnych dzieci. Wtedy nie obowiązywały żadne prawne ograniczenia dotyczące liczby zapłodnionych kobiet na mężczyznę. Najwyżej zasady moralne.

„Powinien być centralny system, który rejestrowałby, czy klinika nie przekroczyła limitu urodzeń na dawcę”

Potomkowie Louisa – głównego bohatera książki bardzo chcą go odnaleźć. Niestety klinika, w której doszło do zapłodnienia nie umożliwia im tego. Właściciel kliniki kłamie mówiąc, że Louis nie życzy sobie kontaktu z nimi. Tymczasem Louis cierpliwie czeka na kontakt od każdej spłodzonej przez siebie osoby.

Z biegiem czasu powstaje coraz więcej programów telewizyjnych na temat in vitro, dzięki czemu poszukiwania stają się łatwiejsze. Poza odnalezieniem Louisa, jego dzieci mogą także odnaleźć swoje rodzeństwo. Bohaterzy dzień po dniu, miesiąc po miesiącu odnajdują coraz więcej braci i sióstr. Zaczynają tworzyć małą społeczność. Z otwartymi ramionami przyjmują do siebie każdą kolejną, spokrewnioną z nimi osobę. No może poza Louisem… Do niego mają ambiwalentny stosunek.

„Zadzwoniła pracownica FIOM, powiedziała: jest zgodność, zaprosiła do Bredy”.

Na początku poszukiwań dzieci Louisa są pełne nadziei. Wyobrażają sobie swojego biologicznego ojca i przebieg rozmowy z nim. Ich entuzjazm mija kiedy poznają prawdę. Na spotkaniach Louis nie dopuszcza innych osób do głosu. Ciągle opowiada o sobie i o swoich przodkach. Ocenia, które dziecko jest do niego najbardziej podobne, które ma jego nos, a które powieki. Z płodzenia dzieci Louis zrobił życiową misję, chcąc po śmierci pozostawić po sobie ślad. To stało się jego obsesją.

„Jego wizja rzeczywistości jest chora. Kiedy został dawcą, nie interesowało go, czy komuś pomoże, czy zaszkodzi. Chciał zrealizować swój plan: mieć tak dużo dzieci, jak to możliwe. Żyje w swoim świecie, w którym nie ma miejsca na innych”.

Łatwiej jest zrozumieć jego zachowanie wiedząc, że Louis ma Zespół Aspergera. To tutaj należy szukać źródła jego natręctw oraz braku kompetencji społecznych. Aspergerowcy mają problem z odnalezieniem się w grupie. Często nie rozumieją panujących zasad, nie potrafią stworzyć bliskiej relacji.

„Ludzie z Aspergerem nie rozumieją społecznych zachowań. My uczymy się ich intuicyjnie, oni obserwują ciąg przyczyn i skutków, szukając w nich wzorów”.

Książka była dla mnie niezwykle interesująca i zaskakująca. Poszerzyłam swoją wiedzę o Zespole Aspergera, co może być bardzo przydatne w życiu. Ostatnie rozdziały wprowadzają zupełnie nowe spojrzenie na osobę Louisa.

Zdecydowanie polecam !

Moja ocena:

× 3 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wszystkie dzieci Louisa
Wszystkie dzieci Louisa
Kamil Bałuk
7/10
Seria: Reporterska (Dowody na Istnienie)

W latach 80. w Holandii rodzą się dzieci o skórze ciemniejszej, niż było to w planie. Jedną z zaskoczonych matek jest Sonja. Rok wcześniej wybiera cechy dawcy nasienia: wysoki, wykształcony, dyrektor ...

Komentarze
Wszystkie dzieci Louisa
Wszystkie dzieci Louisa
Kamil Bałuk
7/10
Seria: Reporterska (Dowody na Istnienie)
W latach 80. w Holandii rodzą się dzieci o skórze ciemniejszej, niż było to w planie. Jedną z zaskoczonych matek jest Sonja. Rok wcześniej wybiera cechy dawcy nasienia: wysoki, wykształcony, dyrektor ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

I jak tu nie mówić że czytanie poszerza horyzonty, zmusza do refleksji i stawiania sobie trudnych pytań. Lektura "Wszystkich dzieci Louisa" Kamila Bałuka kazała mi zrewidować moje myślenie o bankach ...

@Jezynka @Jezynka

'' Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje, a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje...'' Znacie może tę dziecięcą pioseneczkę o ojcu Wirgiliuszu i jego dzieciach ? Właśnie ta niewinna i troszkę nai...

@Siostra_Kopciuszka @Siostra_Kopciuszka

Pozostałe recenzje @Misteriosa

Wyrwana z piekła talibów
Recenzja

Talibowie kiedyś i teraz Nilofar Ayoubi opowiada o rządach Talibów w Afganistanie kiedyś i teraz. Po 20 latach względnego spokoju, Talibowie znowu wkroczyli do Afgan...

Recenzja książki Wyrwana z piekła talibów
Psychopaci
Psychopaci

Stephen Seager jest psychiatrą, chwilowo bezrobotnym. Znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, dlatego pilnie szuka zatrudnienia. Zgłasza się do szpitala psychiatrycz...

Recenzja książki Psychopaci

Nowe recenzje

Bliska sobie
Niby nic, a jednak
@phd.joanna:

Po pierwsze, w tej książce autorka jest zdecydowanie dojrzalsza w słowie niż w swojej poprzedniej Zaopiekowanej mamie. ...

Recenzja książki Bliska sobie
Morderstwo w Orient Expressie
Sprawiedliwość wymierzona po latach
@karolak.iwona1:

Uwielbiam klasyczne kryminały Agathy Christie. "Morderstwo w Orient Expressie" to kolejny przykład znakomitego, lekkieg...

Recenzja książki Morderstwo w Orient Expressie
Zeznanie
Czy ręka sprawiedliwości jest odpowiednio długa?
@malgosialegn:

Cóż, i tym razem, Grisham zabrał nas w odmęty wymiaru sprawiedliwości. Klimaty mroczne i niespokojne, skażone nieprawoś...

Recenzja książki Zeznanie