Za zamkniętymi drzwiami recenzja

Ze względu na wiele pozytywnych opinii postanowiłam sięgnąć po książkę "Za zamkniętymi drzwiami" autorstwa B. A. Paris.
Książka opisuje na pozór idealne życie Jacka i Grace. Jest to para która zakochała się w sobie do szaleństwa i postania szybko się pobrać. On jest świetnym prawnikiem. Ona rezygnuje z pracy by móc się spełniać w roli kochającej żony i przyszłej opiekunki swojej siostry. Przed znajomymi i rodziną wiodą bajkowo idealne życie. Nawet nazbyt idealne by mogło być prawdziwe. Po pierwszych stronach wydaje nam się, że już o tej rodzinie wiemy wszystko. Nic nas nie powinno zaskoczyć. Ale jak bardzo się mylimy dowiemy się dopiero z kolejnymi stronami. Choć bardzo chciała bym się z tym podzielić to nie chcę nikomu zabierać "radości" z czytania i poznawania tajemnic tej rodziny.
Książka ma formę przeskoków gdzie raz znajdujemy się w teraźniejszości a raz w przeszłości, pozwala to poznać cała historie od momentu poznania się tej wyjątkowej pary. Niestety w mojej ocenie w końcowych momentach zabieg ten powoduje lekki zamęt ponieważ idąc pięć kroki do przodu następnie cofamy się o trzy by poznać szczegóły wydarzeń. Dlatego też w końcowej części została bym tylko przy teraźniejszości.
Kolejnym aspektem jest chwilowy absurd działania i myślenia głównej bohaterki. W pewnych momentach jej myśli były bardzo niedorzeczne przez co książka traciła na realizmie. Ale na szczęście takich fragmentów było bardzo mało.
Kreacja postaci była bardzo dobra. Pomimo dość popularnej ostatnio tematyki jaką jest przemoc domowa autorka potrafiła stworzyć barwne i wyjątkowe charaktery. Zwłaszcza spodobał mi się Jack i jego intrygujące pomysły. Choć pod koniec postać ta lekko traci swój intelekt i byłam w szoku, że dał się podejść w tak łatwy sposób.
Książkę oceniam bardzo dobrze. Ma swoje małe wady ale i tak uważam, że autorka wykonała kawał dobrej roboty i zwróciła uwagę na bardzo ważny temat. Pokazała jak łatwo można ukryć swoje wszystkie grzeszki za wysokimi murami i jak zmienia się z czasem sposób patrzenia na świat osoby doznającej przemocy psychicznej.