Zaginiona księga z Salem recenzja

Przeczytaliście kiedyś książkę, przy której z początku myślelibyście, że zanudzicie się na śmierć, a potem Was oczarowała, ja tak i to była właśnie "Zaginiona księga z Salem".

Z początku trudno mi było przez nią przebrnąć, a potem było tylko lepiej i lepiej. Akcja zaczęła tak mnie wciągać, że gdy skończyłam ją czytać zapragnęłam jeszcze więcej, żałowałam, że już się skończyła.

Ciągłe zagadki i niedomówienie, jak i fakty, czasami trudno jest to połączyć, ale autorce tej książki, to się udało. P. Kathernin Howe dokonała czegoś pięknego, umieściła tyle faktów historycznych w jednej wspaniałej książce, choć nie powiem od samego początku nie podchodziłam do niej tak entuzjastyczne. Lecz teraz stwierdzam, że było warto się trochę ponudzić na początku, żeby odkryć sedno tej historii.

Connie pisze pracę doktorancką, i znajduje do niej świetny temat, tylko kosztuje ją to dużo wysiłku, a musi jeszcze porządkować dom babci no i zachodzą w jej życiu pewne zmiany, np.: takie, że się zakochuje. Jej osobowość się zmienia, potrafi się postawić ludziom, jestem pewna siebie.

Dwa światy, świat z wieków XVIII i XIX, oraz koniec XX wieku, a wszystko perfekcyjnie opisane. Życie dwóch spokrewnionych ze sobą kobiet, obie są czarownicami, obie mają niezwykłe umiejętności!
Okładki obie są cudowne, na polskiej wydać po lewej stronie miasto, a po prawej ścieżce. A tytuł znajduje się prawdopodobnie na kartce od której wszystko się zaczęło, a pod nią tajemniczy klucz.

Książka jest jak najbardziej warta przeczytania i Katherin Howe naprawdę wie o czym pisze. Prowadzi nawet seminaria na temat magii, no i jej przodkiniami są dwie kobiety (Elisabeth Howe i Elisabeh Proctor), kobiety, które zostały posądzone o uprawianie magii, zostały oskarżone w czasie procesów w Salem w 1692 roku. Z tej książki można się naprawdę bardzo dużo dowiedzieć.

Nie jest to "Harry Potter" jest to powieść bardziej rzeczywista, powieść w której czarownice leczą ludzi za pomocą ziół i modlitwy oraz jakiś małych zaklęć. Ale jest to powieść na miarę "Harrego Pottera". Serdecznie ją polecam, sama nieraz jeszcze do niej wrócę. Niech ta początkowa nuda Was nie zniechęci, ponieważ jest ona tylko na początku ;)