Zakazany owoc recenzja

Większość ludzi na świecie ma jakieś określone cele, plany, czy marzenia, które stara się zrealizować. Niekiedy dążenie do ich spełnienia wymaga dużo czasu i cierpliwości, a i tak nie wychodzi tak, jak byśmy chcieli, ponieważ życie potrafi być nieprzewidywalne.

K.A Figaro w swojej najnowszej książce „Zakazany owoc” przedstawia nam losy Zuzanny Potockiej. Dziewczyna pochodzi z bogatej rodziny. Niestety bogactwo nie zawsze idzie w parze ze szczęśliwym dzieciństwem, czy dobrymi relacjami w rodzinie. Zuza pomimo braku akceptacji ze strony rodziców planuje ślub ze swoim chłopakiem Fabianem. Oboje pojawiają się na przyjęciu jej rodziców. Uroczystość okazuje totalną katastrofą. Jednak nikomu nawet w najgorszych snach nie śniło się takie zakończenie imprezy. Zuza ulega poważnemu wypadkowi i trafia do szpitala. Okazuje się, iż dziewczyna między innymi straciła pamięć. W powrocie do zdrowia i odzyskaniu pomięci pomaga jej ksiądz Artur. Co wyniknie z relacji księdza z dziewczyną? Czy ich spotkanie było przypadkowe? Jakie tajemnice skrywają bohaterowie?

Miałam już przyjemność zapoznać się twórczością K.A Figaro podczas czytania jej poprzednich książek. Wiedziałam więc, czego mniej więcej mogę się spodziewać. Miałam nadzieję, że i tym razem dostanę wciągającą i zaskakującą lekturę. Czy się myliłam? Oczywiście, że nie. Autorka wciąga nas do świata, gdzie ciągle coś się dzieje. Nie ma chwili na nudę. Z każdej strony dostajemy mieszaninę różnych emocji. Od niepewności, niedowierzania, po pożądanie i miłość.

Autorka zaserwowała nam też różnorodność bohaterów. Każdy jest inny, ma swój charakter, czy osobowość. Zuza to kobieta pełna odwagi, która potrafi postawić na swoim. Dziewczyna jest również uparta, powiedziałbym też, że odrobinę naiwna. Jednak tym, co rzuca się w oczy, jest jej samotność. Ksiądz Artur to postać dość tajemnicza, tocząca bitwę z samą sobą. Mamy też ojca dziewczyny Kazimierza Potockiego, człowieka nieznoszącego sprzeciwu, wszystko musi być po jego myśli. Jest to postać, którą czasami miałam ochotę udusić, ale były chwile, gdy go rozumiałam i nawet pod koniec polubiłam. Jest jeszcze Fabian. Facet, który wywoływał u mnie dość negatywne uczucia. Nie byłam w stanie zrozumieć jego zachowania i tego, co widziała w nim Zuzanna.

Autorka stworzyła świetną powieść, której fabuła na pierwszy rzut oka mogłaby wydawać się oczywista, jednak jest wręcz przeciwnie. W tej historii dużo rzeczy jest nieoczywistych. A zakończenie wywraca wszystko do góry nogami. Mam nadzieję, że autorka nie zostawi nas z takim zakończeniem i w najbliżej przyszłości poznamy dalsze losy Zuzy i innych bohaterów.