Zakochana hrabina recenzja

"Zakochana hrabina" jest trzecim tomem cykluW dolinie Narwi. Tak jak poprzednio, tak i tym razem akcja powieści została osadzona na ziemiach polskich na Podlasiu w pierwszej połowie XIX wieku. Części są ze sobą luźno powiązane, ale można je czytać oddzielnie.

Przyjmnie było ponownie spotkać postaci znane z dwóch poprzednich części, jednakże stanowią one jedynie tło dla innej pary bohaterów, a mianowicie Aurelii Plater i Edmund Brezy. Nie sposób ich nie polubić. Choć może na to nie wygląda, ich słowne przekomarzanki, sarkazm, ironia i niedomówienia sprawiają, że doskonale się uzupełniają.

"Był ostatnim człowiekiem, do jakiego chciała zwrócić się o pomoc, i ostatnim, jakiego myślała w ogóle spotkać, a świadomość, że stał się jedynym, na którego mogła teraz liczyć, nie dodawała otuchy. Prawdę mówiąc, jej grzeszne myśli starały się mimo przerażenia i powagi sytuacji przebić przez rozsądek, a każda z nich przebierała postać tego wcielonego diabła, kobieciarza i kusiciela."

Wyraźnie widać, iż Urszula Gajdowska poczynia sobie coraz śmielej i swobodniej w tworzeniu swoich historii, które aż chce się czytać. Dzieje się naprawdę dużo. Znajdziemy tu wątki awanturnicze, kryminalne i romansowe. Ogólnie romantyzmu jest znacznie więcej niż w dwóch poprzednich częściach. Pojawi się niebezpieczeństwo, nuta zagadkowości i oczywiście obowiązkowo zaskoczenie. Poza tym książka naszpikowana jest humorem (scena ze spodniami rewelacja!), licznymi zbiegami okoliczności, więc zabawę macie gwarantowaną. Wszystko zaś łączy się w zgrabną całość.

"Nie zamierzała dać po sobie poznać, że dotykanie go sprawia jej jakąkolwiek przyjemność, choć w rzeczywistości i wbrew samej sobie nie mogła temu w żaden sposób zaprzeczyć. Nie cierpiała go i przeklinała w myślach od lat, a jednak kiedy ponownie go zobaczyła, coś obudziło się w niej na nowo. Był mężczyzną, który zawsze poruszał w niej wszystkie struny - i te odpowiedzialne za szaleńczą furię, której nie okazywała nikomu innemu, i te przypisywane... namiętności. Boże! Uświadomiła to sobie z wielką niechęcią. Pożądała go jak nikogo innego."

Autorka świetnie zarysowała realia epoki. Wtrąciła sporo ciekawostek historycznych. Kolejny raz zachwyca pięknie oddanymi pastycznymi opisami tła doliny Narwi. Bardzo podobał mi się wątek anonimowych liścików zawierające cytaty ze znanych dzieł literatury, aforyzmy czy swobodne myśli.

"Zakochana hrabina" to pełen emocji romans historyczny, który udowodni, że od nienawiści do miłości jeden krok. Tylko co ostatecznie okaże się ważniejsze: majątek, tytuł, zadowolenie rodziny czy uczucie? Zachęcam byście dali się uwieść temu nieposkromionemu lwu salonowemu...