Miłość, która jest początkiem recenzja

„Vortex. Miłość, która jest początkiem” to finałowy tom trylogii „Vortex”, który według mnie jest idealnym zakończeniem tej serii. Od pierwszego tomu działy się tutaj rzeczy, które z każdą kolejną książką coraz bardziej mnie zaskakiwały, a to sprawiło, że bardzo polubiłam tę trylogię i zżyłam się z jej bohaterami.

Wszystkie tomy są ze sobą powiązane, więc polecam czytać je w kolejności, bo ciężko będzie się wkręcić, jeżeli sięgniecie po trzecią część, nie czytając poprzednich, ale jeżeli lubicie fantastykę młodzieżową, to nie pożałujecie, kiedy zaczniecie przygodę z „Vortexem”.

Finałowa książka opowiada o dalszych skomplikowanych losach Elaine, która musi wiele poświęcić, aby przeżyć i uratować świat przed rozpadem. Wątek romantyczny, który miał miejsce już w poprzednich tomach, odgrywa tutaj bardzo ważną rolę, bo Elaine za wszelką cenę stara się podążać za głosem serca, pomimo tego, że może ją to kosztować życie.

Miałam pewne założenia do tego, jak może skończyć się ta trylogia i przyznam, że w pewnym sensie się sprawdziły, z czego jestem niesamowicie zadowolona. Pod koniec tej książki byłam całkowicie usatysfakcjonowana, chociaż ciężko mi było pożegnać się z bohaterami, bo bardzo ich polubiłam i jest mi trochę szkoda, że ich historia dobiegła końca. Przez całą książkę odczuwałam intensywne emocje, a całość dostarcza niezapomnianych wrażeń. Zajdziemy tutaj nie tylko świetnie wykreowany świat fantastyczny, ale również wiele ważnych tematów, takich jak bezwarunkowa miłość, przyjaźń i zmierzenie się z przeszłością. W tej części pojawia się również więcej rozdziałów z perspektywy Bale’a, więc możemy obserwować wydarzenia z dwóch różnych stron. Nie ma rozwlekania scen ani naciągania faktów, a wszystkie nowe prawdy, które powychodziły na światło dzienne, były szokujące i wielu z nich nawet się nie spodziewałam. W zasadzie z każdą kolejną częścią autorka coraz bardziej mnie zaskakiwała i było to bardzo fascynujące doświadczenie, bo już nieraz spotkałam się z serią gdzie kolejne części, były niestety rozwlekane i nudne. Ta trylogia stała się właśnie jedną z moich ulubionych serii fantastyki młodzieżowej.