Zemsta kruka recenzja

Ivo Castillo, po śmierci ojca, zostaje jednym z dziewięciu donów mafijnych rządzących na Sycylii Cosa Nostry. Trzydziestolatek, mający zdolności biznesowe i głowę na karku, nigdy nie okazuje słabości. W sposób przemyślany, honorowy prowadzi swoich ludzi żelazną ręką.
Eva Casco jest twardą, niebezpieczną, wyrafinowaną morderczynią na usługach sycylijskiej mafii. Ta młoda kobieta, po gehennie przeżytej w młodości oraz przez więzy mafijne zdecydowała się sprzedać duszę samemu diabłu dla ochrony bliskiej osoby. Po przebytych treningach oraz obozach szkoleniowych, jest gotowa do roli najlepszego zabójcy i szpiega w historii sycylijskiej mafii. Wykonując zadania dla Francesco Valentiego, szefa prowincji Katanii, nie stosuje półśrodków. Torturując i zabijając wykazuje się stanowczością i bezwzględnością przyprawiająca o ciarki, a jej znakiem rozpoznawczym jest krucze pióro pozostawiane na miejscu zbrodni.

Choć w romansach mafijnych było już wszystko, to ta książka jest zupełnie inna i zaskakująca. Różni się w niej po prostu wszystko począwszy od kreacji bohaterów, po zarys fabuły. Ta była na tyle skoncentrowana, że starczyłaby na trzy tomy. Nieznacznie brakowało mi opisów emocji, ale zdecydowanie wolę takie rozwiązanie, niż ciągłe wywody wewnętrzne postaci, powtarzające się te same dialogi, czy zmiany zdania bohaterów. Mimo dość ogólnikowego przedstawienia charakterów postaci, nie odczułam niedociągnięć w ich kreowaniu. Historia nie była też naszpikowana scenami erotycznymi, a te które występowały nie zostały przesadnie rozbudowane, a napisane ze smakiem.
Stylistycznie nie było źle, ale dobrze by było gdyby autorka zdecydowała się na większą ilość zdań złożonych, a ograniczyła proste. To jest tylko moje osobiste "czepianie się". Zważywszy na to, że książka jest debiutem literackim, dostrzegam potencjał na dalszy rozwój pisarski.
Mnie autorka zaintrygowała, a w finale przewracałam nerwowo kartki, by dowiedzieć się co się stanie dalej. Rozczarowanie. Kartek nie było, tom się skończył. Pisarka pozostawiała mnie na pastwę niewiedzy.