Recenzja książki Zimny trop

,,Zimny trop” drugi tom kryminalnej serii „Tomasz Winkler” znakomitego tandemu pisarskiego Beaty i Eugeniusza Dębskich.

Mówią, że uzdrowiska to oaza spokoju i odpoczynku. Jednak tam, gdzie pojawia się energiczna babcia Romcia z zapałem detektywistycznym, tam raban.
Winkler wysyła Romcię do kurortu dla seniorów, sam dochodzi do siebie po niebezpiecznej i krwawej policyjnej akcji (z pierwszej części). Jednak sielankę odpoczynku zakłóca telefon od kochanej babuni. Tym razem Tomasz zostaje poproszony przez Romę, o pomoc w odnalezieniu jej przyjaciela. Starsza pani przebywa w sanatorium w Polanicy Zdrój, tam przypadkiem spotyka bardzo bliskiego znajomego z lat studenckich, który w tajemniczych okolicznościach nagle znika.
"Mieliśmy pójść na długi spacer z obiadem, lampką, gadaniem... No i go nie ma".

Historia rozkręca się powoli, z każdą stroną nabiera rozpędu, by w pewnym momencie zamienić się w lawinę niebezpiecznych zdarzeń. Sprawa zaczyna się komplikować, gdy wychodzi na jaw, że zaginięcie seniora, ściśle wiąże się morderstwami w jego rodzinie, do których doszło dwa lata wcześniej.
Nieszablonowy styl, cięty język, ukochany koniaczek i papierosek, a przy tym ta naiwność dziecięca i ogromna wiara w mądrość wnuka. Jak tu nie kochać takiej babci, przy której wnuk wymięka, która podbije każde serce.
Tomasz Winkler postać autentyczna przykuwa uwagę. Jest to mężczyzna, o którym można powiedzieć, że ma zawsze pod górkę. Pomimo błyskotliwego umysłu ciężko mu odnieść sukces, kłopoty przyciąga jak magnes. W tej części mężczyzna, próbuje, też wprowadzić porządek w życiu prywatnym, ale z jakim skutkiem?

Brawa dla autorów za stworzenie fantastycznych postaci, duet Roma i Tomaszek to strzał w dziesiątkę. Przepychanki słowne detektywa i jego babci dają ogromną dawkę humoru.
Jest to czytadło w sam raz dla miłośników opowieści detektywistycznych, sensacyjnych i obyczajowych. Intrygujący kryminał, który podbije serce niejednego fana gatunku. Polecam gorąco.

Czytanie książki bez znajomości pierwszego tomu jest oczywiście możliwe, jednak żeby dogłębnie poznać i zrozumieć, postać Winklera i Romy, proponuję zacząć od pierwszej części „Dwudziesta trzecia”